< Przysłów 26 >
1 Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
Como la nieve en el verano, y la lluvia en la segada, así conviene al insensato la honra.
2 Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
Como el gorrión andar vagabundo, y como la golondrina volar, así la maldición sin causa nunca vendrá.
3 Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
El azote para el caballo, y el cabestro para el asno, y la vara para el cuerpo del insensato.
4 Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
Nunca respondas al insensato conforme a su fatuidad, porque no seas como él también tú.
5 Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
Responde al insensato conforme a su fatuidad, porque no se estime sabio en su opinión.
6 Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
El que corta los pies, beberá el daño; y el que envía algo por la mano del insensato.
7 Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
Alzád las piernas del cojo: así es el proverbio en la boca del insensato.
8 Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
Como quien liga la piedra en la honda, así es el que da honra al insensato.
9 Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
Espinas hincadas en mano de embriagado: tal es el proverbio en la boca de los insensatos.
10 Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
El Grande cria todas las cosas; y al insensato da la paga, y a los transgresores da el salario.
11 Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
Como perro que vuelve a su vómito: así el insensato que segunda su fatuidad.
12 Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
¿Has visto hombre sabio en su opinión? más esperanza hay del insensato que de él.
13 Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
Dice el perezoso: El león está en el camino: el león está en las calles.
14 Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
Las puertas se revuelven en su quicio, y el perezoso en su cama.
15 Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
Esconde el perezoso su mano en el seno: cánsase de tornarla a su boca.
16 Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
Más sabio es el perezoso en su opinión, que siete que le den consejo.
17 Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
El que pasando se enoja en el pleito ajeno, es como el que toma al perro por las orejas.
18 Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
Como el que enloquece, y echa llamas, y saetas, y muerte,
19 Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
Tal es el hombre que daña a su amigo, y dice: Cierto, burlaba.
20 Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
Sin leña, el fuego se apagará; y donde no hubiere chismoso, cesará la contienda.
21 Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
El carbón para brasas; y la leña para el fuego; y el hombre rencilloso para encender contienda.
22 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
Las palabras del chismoso parecen blandas: mas ellas entran hasta lo secreto del vientre.
23 Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
Plata de escorias echada sobre tiesto son los labios encendidos, y el corazón malo.
24 Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
Otro parece en los labios el que aborrece: mas en su interior pone engaño:
25 Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
Cuando hablare amigablemente, no le creas; porque siete abominaciones están en su corazón.
26 Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
Encúbrese el odio en el desierto: mas su malicia será descubierta en la congregación.
27 Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
El que cavare sima, en ella caerá; y el que revuelve la piedra, a él volverá.
28 Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
La falsa lengua al que atormenta aborrece; y la boca lisonjera hace resbaladero.