Przysłów 26
1 Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
Como a neve no verão, e como a chuva na sega, assim não convém ao louco a honra.
2 Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
Como ao pássaro o vaguear, como à andorinha o voar, assim a maldição sem causa não virá.
3 Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
O açoite para o cavalo, o freio para o jumento, e a vara para as costas dos tolos.
4 Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
Não respondas ao tolo segundo a sua estultícia; para que também te não faças semelhante a ele.
5 Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
Responde ao tolo segundo a sua estultícia; para que não seja sábio aos seus olhos.
6 Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
Os pés corta, e o dano bebe, quem manda mensagens pela mão dum tolo.
7 Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
Como as pernas do coxo, que pendem frouxas, assim é o provérbio na boca dos tolos.
8 Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
Como o que ata a pedra preciosa na funda, assim é aquele que dá honra ao tolo.
9 Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
Como o espinho que entra na mão do bêbado, assim é o provérbio na boca dos tolos.
10 Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
Os grandes molestam a todos, e alugam os tolos e transgressores.
11 Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
Como o cão que torna ao seu vômito, assim é o tolo que reitera a sua estultícia.
12 Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
Tens visto a um homem que é sábio a seus próprios olhos? maior esperança há do tolo do que dele.
13 Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
Diz o preguiçoso: Um leão está no caminho; um leão está nas ruas
14 Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
Como a porta se revolve nos seus gonzos, assim o preguiçoso na sua cama.
15 Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
O preguiçoso esconde a sua mão no seio: enfada-se de torna-la à sua boca.
16 Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
Mais sábio é o preguiçoso a seus olhos do que sete homens que bem respondem.
17 Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
O que, passando, se entremete em pleito alheio é como aquele que toma um cão pelas orelhas.
18 Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
Como o louco que lança de si faiscas, flechas, e mortandades,
19 Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
Assim é o homem que engana o seu próximo, e diz: Não o fiz eu por brincar?
20 Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
Sem lenha, o fogo se apagará; e, não havendo murmurador, cessará a contenda.
21 Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
Como o carvão é para as brazas, e a lenha para o fogo, assim é o homem contencioso para acender rixas.
22 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
As palavras do murmurador são como as palavras do espancado, e elas descem ao intimo do ventre.
23 Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
Como o caco coberto de escórias de prata, assim são os lábios ardentes com o coração maligno.
24 Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
Aquele que aborrece se contrafaz pelos seus beiços, mas no seu interior encobre o engano.
25 Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
Quando te suplicar com a sua voz, não te fies nele, porque sete abominações há no seu coração.
26 Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
Cujo ódio se encobre com engano; a sua malícia se descobrirá na congregação.
27 Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
O que cava uma cova nela cairá; e o que revolve a pedra esta sobre ele tornará.
28 Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
A língua falsa aborrece aos que ela aflige, e a boca lubrica obra a ruína.
