Przysłów 26

1 Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.

Wie der Schnee im Sommer und Regen in der Ernte, also reimt sich dem Narren die Ehre nicht.

2 Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.

Wie ein Vogel dahinfährt und eine Schwalbe fliegt, also ein unverdienter Fluch trifft nicht.

3 Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.

Dem Roß eine Geißel und dem Esel einen Zaum und dem Narren eine Rute auf den Rücken!

4 Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.

Antworte dem Narren nicht nach seiner Narrheit, daß du ihm nicht auch gleich werdest.

5 Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.

Antworte aber dem Narren nach seiner Narrheit, daß er sich nicht weise lasse dünken.

6 Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.

Wer eine Sache durch einen törichten Boten ausrichtet, der ist wie ein Lahmer an den Füßen und nimmt Schaden.

7 Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.

Wie einem Krüppel das Tanzen, also steht den Narren an, von Weisheit zu reden.

8 Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.

Wer einem Narren Ehre antut, das ist, als wenn einer einen edlen Stein auf den Rabenstein würfe.

9 Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.

Ein Spruch in eines Narren Mund ist wie ein Dornzweig, der in eines Trunkenen Hand sticht.

10 Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.

Ein guter Meister macht ein Ding recht; aber wer einen Stümper dingt, dem wird's verderbt.

11 Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.

Wie ein Hund sein Gespeites wieder frißt, also ist der Narr, der seine Narrheit wieder treibt.

12 Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.

Wenn du einen siehst, der sich weise dünkt, da ist an einem Narren mehr Hoffnung denn an ihm.

13 Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.

Der Faule spricht: Es ist ein junger Löwe auf dem Wege und ein Löwe auf den Gassen.

14 Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.

Ein Fauler wendet sich im Bette wie die Tür in der Angel.

15 Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.

Der Faule verbirgt seine Hand in dem Topf, und wird ihm sauer, daß er sie zum Munde bringe.

16 Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.

Ein Fauler dünkt sich weiser denn sieben, die da Sitten lehren.

17 Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.

Wer vorgeht und sich mengt in fremden Hader, der ist wie einer, der den Hund bei den Ohren zwackt.

18 Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:

Wie ein Unsinniger mit Geschoß und Pfeilen schießt und tötet,

19 Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?

also tut ein falscher Mensch mit seinem Nächsten und spricht danach: Ich habe gescherzt.

20 Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.

Wenn nimmer Holz da ist, so verlischt das Feuer; und wenn der Verleumder weg ist, so hört der Hader auf.

21 Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.

Wie die Kohlen eine Glut und Holz ein Feuer, also facht ein zänkischer Mann Hader an.

22 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.

Die Worte des Verleumders sind wie Schläge, und sie gehen durchs Herz.

23 Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.

Brünstige Lippen und ein böses Herz ist wie eine Scherbe, mit Silberschaum überzogen.

24 Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.

Der Feind verstellt sich mit seiner Rede, und im Herzen ist er falsch.

25 Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.

Wenn er seine Stimme holdselig macht, so glaube ihm nicht; denn es sind sieben Greuel in seinem Herzen.

26 Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.

Wer den Haß heimlich hält, Schaden zu tun, des Bosheit wird vor der Gemeinde offenbar werden.

27 Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.

Wer eine Grube macht, der wird hineinfallen; und wer einen Stein wälzt, auf den wird er zurückkommen.

28 Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.

Eine falsche Zunge haßt den, der sie straft; und ein Heuchelmaul richtet Verderben an.