< Przysłów 26 >
1 Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
Som Sneen om Sommeren og som Regnen om Høsten saa passer Ære ikke for en Daare.
2 Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt saaledes vil en Forbandelse, som sker uden Aarsag, ikke træffe ind.
3 Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
En Svøbe er for Hesten og en Tømme for Asenet og et Ris for Daarers Ryg.
4 Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
Svar ej en Daare efter hans Taabelighed, at ikke ogsaa du skal blive ham lig.
5 Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
Svar en Daare efter hans Taabelighed, at han ikke skal være viis i sine egne Øjne.
6 Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
Fødderne hugger den af sig, og Fortrædelighed maa den drikke, som sender Bud ved en Daare.
7 Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
Tager Benene fra den halte og Tankesproget bort, som er i Daarers Mund.
8 Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
Som den, der binder Stenen fast i Slyngen, saa er den, der giver en Daare Ære.
9 Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
Som en Tjørnekæp, der kommer i den druknes Haand, saa er Tankesproget i Daarers Mund.
10 Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
Som en Pil, der saarer alt, saa er den, der lejer en Daare, og den, der lejer vejfarende.
11 Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
Ligesom en Hund vender sig til sit eget Spy, saa er Daaren, som gentager sin Taabelighed.
12 Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
Har du set en Mand, som er viis i sine egne Øjne, da er der mere Forhaabning om en Daare end om ham.
13 Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
Den lade siger: Der er en grum Løve paa Vejen, en Løve paa Gaderne.
14 Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
Som Døren drejer sig om paa sine Hængsler, saa den lade paa sin Seng.
15 Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
Den lade stikker sin Haand i Fadet; det bliver ham besværligt at lade den komme til sin Mund igen.
16 Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
Den lade er visere i sine egne Øjne end syv, som svare forstandigt.
17 Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
Som den, der griber Hunden fat ved Ørene, saa er den, der gaar forbi og kommer i Vrede over en Trætte, der ikke kommer ham ved.
18 Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
Som en gal, der udkaster Gnister, Pile og Død,
19 Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
saa er den Mand, der besviger sin Næste og siger: Skæmter jeg ikke?
20 Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
Naar der intet Ved er mere, udslukkes Ilden; og naar der ingen Bagvadsker er, stilles Trætte.
21 Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
Kul til Gløder og Ved til Ild: Saa er en trættekær Mand til at optænde Kiv.
22 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
En Bagvadskers Ord lyde som Skæmt, dog trænge de ind i inderste Bug.
23 Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
Som et Potteskaar, der er overdraget med urent Sølv, saa ere brændende Læber og et ondt Hjerte.
24 Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
Den hadefulde forstiller sig med sine Læber, men inden i sig nærer han Svig.
25 Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
Naar han gør sin Røst yndig, da tro ham ikke; thi der er syv Vederstyggeligheder i hans Hjerte.
26 Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
Den, hvis Had er skjult ved Bedrag, hans Ondskab skal blive aabenbaret i Forsamlingen.
27 Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
Hvo som graver en Grav, skal selv falde i den; og hvo som vælter en Sten op, paa ham skal den falde tilbage.
28 Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
En falsk Tunge hader dem, som den har knust, og en glat Mund bereder Fald.