Przysłów 26
1 Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
Jako sníh v létě, a jako déšť ve žni, tak nepřipadá na blázna čest.
2 Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
Jako vrabec přenáší se, a vlaštovice létá, tak zlořečení bez příčiny nedojde.
3 Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
Bič na koně, uzda na osla, a kyj na hřbet blázna.
4 Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
Neodpovídej bláznu podlé bláznovství jeho, abys i ty jemu nebyl podobný.
5 Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
Odpověz bláznu podlé bláznovství jeho, aby sám u sebe nebyl moudrý.
6 Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
Jako by nohy osekal, bezpráví se dopouští ten, kdož svěřuje poselství bláznu.
7 Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
Jakož nejednostejní jsou hnátové kulhavého, tak řeč v ústech bláznů.
8 Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
Jako vložiti kámen do praku, tak jest, když kdo ctí blázna.
9 Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
Trn, kterýž se dostává do rukou opilého, jest přísloví v ústech bláznů.
10 Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
Veliký pán stvořil všecko, a dává odplatu bláznu, i odměnu přestupníkům.
11 Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
Jakož pes navracuje se k vývratku svému, tak blázen opětuje bláznovství své.
12 Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
Spatřil-li bys člověka, an jest moudrý sám u sebe, naděje o bláznu lepší jest než o takovém.
13 Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
Říká lenoch: Lev lítý jest na cestě, lev jest v ulici.
14 Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
Dvéře se obracejí na stežejích svých, a lenoch na lůži svém.
15 Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
Schovává lenivý ruku svou za ňadra; těžko mu vztáhnouti ji k ústům svým.
16 Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
Moudřejší jest lenivý u sebe sám, nežli sedm odpovídajících s soudem.
17 Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
Psa za uši lapá, kdož odcházeje, hněvá se ne v své při.
18 Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
Jako nesmyslný vypouští jiskry a šípy smrtelné,
19 Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
Tak jest každý, kdož oklamává bližního, a říká: Zdaž jsem nežertoval?
20 Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
Když není drev, hasne oheň; tak když nebude klevetníka, utichne svár.
21 Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
Uhel mrtvý k roznícení, a drva k ohni, tak člověk svárlivý k roznícení svady.
22 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
Slova utrhače jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.
23 Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
Stříbrná trůska roztažená po střepě jsou rtové protivní a srdce zlé.
24 Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
Rty svými za jiného se staví ten, jenž nenávidí, ale u vnitřnosti své skládá lest.
25 Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
Když se ochotný ukáže řečí svou, nevěř mu; nebo sedmera ohavnost jest v srdci jeho.
26 Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
Přikrývána bývá nenávist chytře, ale zlost její zjevena bývá v shromáždění.
27 Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
Kdo jámu kopá, do ní upadá, a kdo valí kámen, na něj se obrací.
28 Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
Èlověk jazyka ošemetného v nenávisti má ponížené, a ústy úlisnými způsobuje pád.
