Przysłów 26
1 Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
Kao snijeg ljeti ili kiša o žetvi, tako pristaju počasti bezumnomu.
2 Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
Kao vrabac kad prhne i lastavica kad odleti, tako se i bezrazložna kletva ne ispunja.
3 Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
Bič konju, uzda magarcu, a šiba leđima bezumnika.
4 Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
Ne odgovaraj bezumniku po njegovoj ludosti, da mu i sam ne postaneš jednak.
5 Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
Odgovori bezumniku po ludosti njegovoj, da se ne bi učinio sam sebi mudar.
6 Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
Odsijeca noge sebi i gorčinu pije tko po bezumnom poruke šalje.
7 Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
Klecava bedra u hromoga - mudra je izreka u ustima bezumničkim.
8 Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
Kamen za praćku vezuje tko bezumnom iskazuje čast.
9 Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
Trnovita grana u ruci pijanice: mudra izreka u ustima bezumnika.
10 Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
Strijelac koji ranjava sve prolaznike: takav je onaj tko unajmljuje bezumnika.
11 Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
Bezumnik se vraća svojoj ludosti kao što se pas vraća na svoju bljuvotinu.
12 Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
Vidiš li čovjeka koji se sam sebi mudrim čini? Znaj, i od bezumnika ima više nade nego od njega!
13 Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
Lijenčina veli: “Zvijer je na putu, i lav je na ulicama.”
14 Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
Kao što se vrata okreću na stožerima svojim, tako i lijenčina na postelji svojoj.
15 Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
Lijenčina umače ruku u zdjelu, ali je ne može prinijeti ustima.
16 Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
Lijenčina se čini sebi mudrijim od sedmorice koji umno odgovaraju.
17 Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
Psa za uši hvata tko se, u prolazu, umiješa u raspru koja ga se ne tiče.
18 Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
Kao bjesomučnik koji baca zublje, strelice i sije smrt,
19 Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
takav je čovjek koji vara bližnjega svoga i veli: “Samo se našalih.”
20 Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
Kad nestane drva, oganj se gasi, i kad više nema klevetnika, prestaje svađa.
21 Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
Ugljen je za žeravnicu i drvo za oganj, a svadljivac da raspaljuje svađu.
22 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
Klevetnikove su riječi kao slastice: spuštaju se u dno utrobe.
23 Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
Srebrna gleđa preko zemljana suđa: laskave usne i opako srce.
24 Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
Mrzitelj hini usnama svojim, a u sebi nosi prijevaru;
25 Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
ne vjeruj mu kad ljupkim glasom govori, jer u srcu mu je sedam grdila;
26 Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
ako himbom skriva mržnju, njegova će se opačina otkriti na zboru.
27 Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
Tko jamu kopa, sam u nju pada, i tko kamen valja, na njega se prevaljuje.
28 Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
Lažljiv jezik mrzi svoje žrtve, laskava usta propast spremaju.
