< Przysłów 24 >
1 Nie naśladuj ludzi złych, ani żądaj przebywać z nimi;
Ne zavidi zlijem ljudima niti želi da si s njima.
2 Albowiem serce ich myśli o drapiestwie, a wargi ich mówią o uciśnieniu.
Jer o pogibli misli srce njihovo i usne njihove govore o muci.
3 Mądrością bywa dom zbudowany, a roztropnością umocniony.
Mudrošæu se zida kuæa i razumom utvrðuje se.
4 Zaiste przez umiejętność komory napełnione bywają wszelakiemi bogactwami kosztownemi i wdzięcznemi.
I znanjem se pune klijeti svakoga blaga i dragocjena i mila.
5 Człowiek mądry mocny jest, a mąż umiejętny przydaje siły.
Mudar je èovjek jak, i razuman je èovjek silan snagom.
6 Albowiem przez mądrą radę zwiedziesz bitwę, a wybawienie przez mnóstwo radców mieć będziesz.
Jer mudrijem savjetom ratovaæeš, i izbavljenje je u mnoštvu savjetnika.
7 Wysokie są głupiemu mądrości; w bramie nie otworzy ust swoich.
Visoke su bezumnome mudrosti; neæe otvoriti usta svojih na vratima.
8 Kto myśli źle czynić, tego złośliwym zwać będą.
Ko misli zlo èiniti zvaæe se zlikovac.
9 Zła myśl głupiego jest grzechem, a pośmiewca jest obrzydliwością ludzką.
Misao bezumnikova grijeh je, i potsmjevaè je gad ljudski.
10 Jeźli będziesz gnuśnym, tedy w dzień ucisku słaba będzie siła twoja.
Ako kloneš u nevolji, skratiæe ti se sila.
11 Wybawiaj pojmanych na śmierć; a od tych, którzy idą na stracenie, nie odwracaj się.
Izbavljaj pohvatane na smrt; i koje hoæe da pogube, nemoj se ustegnuti od njih.
12 Jeźli rzeczesz: Otośmy o tem nie wiedzieli; izali ten, który waży serca, nie rozumie? a ten, który strzeże duszy twojej, nie rozezna? i nie odda człowiekowi według uczynków jego?
Ako li reèeš: gle, nijesmo znali za to; neæe li razumjeti onaj koji ispituje srca, i koji èuva dušu tvoju neæe li doznati i platiti svakome po djelima njegovijem?
13 Jedz miód, synu mój! bo dobry, i plastr słodki podniebieniu twemu;
Sine moj, jedi med, jer je dobar, i sat, jer je sladak grlu tvojemu.
14 Tak umiejętność mądrości duszy twojej, jeźliże ją znajdziesz; onać będzie nagrodą, a nadzieja twoja nie będzie wycięta.
Tako æe biti poznanje mudrosti duši tvojoj, kad je naðeš; i biæe plata, i nadanje tvoje neæe se zatrti.
15 Nie czyń zasadzki, niezbożniku! na przybytek sprawiedliwego, a nie przeszkadzaj odpocznieniu jego.
Bezbožnièe, ne vrebaj oko stana pravednikova, i ne kvari mu poèivanja.
16 Bo choć siedm kroć upada sprawiedliwy, przecie zaś powstaje; ale niezbożni wpadną w nieszczęście.
Jer ako i sedam puta padne pravednik, opet ustane, a bezbožnici propadaju u zlu.
17 Gdy upadnie nieprzyjaciel twój, nie ciesz się; i gdy się potknie, niech się nie raduje serce twoje;
Kad padne neprijatelj tvoj, nemoj se radovati, i kad propadne, neka ne igra srce tvoje.
18 Aby snać nie ujrzał Pan, a nie podobałoby się to w oczach jego, i odwróciłby od niego gniew swój na cię.
Jer bi vidio Gospod i ne bi mu bilo milo, i obratio bi gnjev svoj od njega na tebe.
19 Nie gniewaj się dla złośników, ani się udawaj za niepobożnymi;
Nemoj se žestiti radi nevaljalaca, nemoj zavidjeti bezbožnicima.
20 Boć nie weźmie złośnik nagrody; pochodnia niepobożnych zgaśnie.
Jer nema plate nevaljalcu, žižak æe se bezbožnicima ugasiti.
21 Synu mój! bój się Pana i króla, a z niestatecznymi nie mięszaj się;
Boj se Gospoda, sine moj, i cara, i ne miješaj se s nemirnicima.
22 Boć znagła powstanie zginienie ich, a upadek obydwóch któż wie?
Jer æe se ujedanput podignuti pogibao njihova, a ko zna propast koja ide od obojice?
23 I toć też mądrym należy: wzgląd mieć na osobę u sądu, nie dobra.
I ovo je za mudarce: gledati ko je ko na sudu nije dobro.
24 Tego, który mówi niepobożnemu; Jesteś sprawiedliwy, będą ludzie przeklinać, a narody się nim brzydzić będą.
Ko govori bezbožniku: pravedan si, njega æe proklinjati ljudi i mrziæe na nj narodi.
25 Ale którzy go karzą, szczęśliwi będą, a przyjdzie na nich błogosławieństwo każdego dobrego.
A koji ga karaju, oni æe biti mili, i doæi æe na njih blagoslov dobrijeh.
26 Pocałują wargi tego, co mówi słowa prawdziwe.
Ko govori rijeèi istinite, u usta ljubi.
27 Rozrządź na polu robotę twoję, a sprawuj pilnie rolę swoję; a potem będziesz budował dom twój.
Uredi svoj posao na polju, i svrši svoje na njivi, potom i kuæu svoju zidaj.
28 Nie bądź świadkiem lekkomyślnym przeciw bliźniemu swemu, ani czyń łagodnych namów wargami swemi.
Ne budi svjedok na bližnjega svojega bez razloga, i ne varaj usnama svojima.
29 Nie mów: Jako mi uczynił, tak mu uczynię; oddam mężowi temu według uczynku jego.
Ne govori: kako je on meni uèinio tako æu ja njemu uèiniti; platiæu ovom èovjeku po djelu njegovu.
30 Szedłem przez pole męża leniwego a przez winnicę człowieka głupiego;
Iðah mimo njivu èovjeka lijena i mimo vinograd èovjeka bezumna;
31 A oto porosła wszędzie ostem; pokrzywy wszystko pokryły, a płot kamienny jej rozwalił się.
I gle, bješe sve zaraslo u trnje i sve pokrio èkalj, i ograda im kamena razvaljena.
32 Co ja ujrzawszy złożyłem to do serca mego, a widząc to wziąłem to ku przestrodze.
I vidjevši uzeh na um, i gledah i pouèih se.
33 Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał;
Dok malo prospavaš, dok malo prodrijemlješ, dok malo sklopiš ruke da poèineš,
34 A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój jako mąż zbrojny.
U tom æe doæi siromaštvo tvoje kao putnik, i oskudica tvoja kao oružan èovjek.