Przysłów 23
1 Gdy siądziesz, abyś jadł z panem, uważaj pilnie, kto jest przed tobą;
Kad tu sēdies, maizi ēst ar valdnieku, tad ņem labi vērā, kas tavā priekšā.
2 Inaczej wraziłbyś nóż w gardło swoje, jeźlibyś był chciwy pokarmu.
Tu nazi lieci pie savas rīkles, ja esi negausis cilvēks.
3 Nie pragnij łakoci jego; bo są pokarmem obłudnym.
Neiegribies viņa gardumu; jo tā ir viltus maize.
4 Nie staraj się, abyś się zbogacił; owszem, zaniechaj opatrzności twojej.
Nedzenies bagāts tapt, atmet tādu savu padomu.
5 I miałżebyś obrócić oczy twoje na bogactwo, które prędko niszczeje? bo sobie uczyni skrzydła podobne orlim, i uleci do nieba.
Vai tu savām acīm ļausi laisties, kur nav nekā? Jo tas tiešām ņemsies spārnus, kā ērglis, kas pret debesi skrien.
6 Nie jedz chleba człowieka zazdrosnego, a nie żądaj łakoci jego.
Neēd tā maizi, kam skaudīga acs, un nekāro viņa gardumus;
7 Albowiem jako on ciebie waży w myśli swej, tak ty waż pokarm jego. Mówić: Jedz i pij, ale serce jego nie jest z tobą.
Jo kādas viņa sirds domas, tāds viņš ir. „Ēd un dzer!“tā viņš tev saka, bet viņa sirds nav ar tevi.
8 Sztuczkę twoję, którąś zjadł, zwrócisz, a utracisz wdzięczne słowa twoje.
Tavi kumosi, ko tu ieēdis, tev būs jāaizvemj, un tavi mīlīgie vārdi būs bijuši veltīgi.
9 Przed głupim nie mów; albowiem wzgardzi roztropnością powieści twoich.
Nerunā priekš ģeķa ausīm; jo viņš tik nievās tavus prātīgos vārdus.
10 Nie przenoś granicy starej, a na rolę sierotek nie wchodź.
Neatcel vecās robežas un nenāc uz bāreņu tīrumiem;
11 Bo obrońca ich możny; onci się podejmuje sprawy ich przeciwko tobie.
Jo viņu atriebējs ir varens; tas iztiesās viņu tiesu pret tevi.
12 Obróć do nauki serce twoje, a uszy twoje do powieści umiejętności.
Loki savu sirdi pie pamācīšanas un savas ausis pie prātīgas valodas.
13 Nie odejmuj od młodego karności; bo jeźli go ubijesz rózgą, nie umrze.
Neatrauj bērnam pārmācību; ja tu viņu ar rīkstēm šaustīsi, tad tādēļ jau nemirs.
Tu viņu šaustīsi ar rīkstēm un izglābsi viņa dvēseli no elles. (Sheol h7585)
15 Synu mój! będzieli mądre serce twoje, będzie się weseliło serce moje, serce moje we mnie;
Mans dēls, ja tava sirds gudra, tad mana sirds priecāsies, tiešām tā priecāsies;
16 I rozweselą się nerki moje, gdy będą mówiły wargi twoje, co jest prawego.
Un manas īkstis no prieka lēks, ja tavas lūpas runās skaidrību.
17 Niech nie zajrzy serce twoje grzesznikom; ale raczej chodż w bojańni Pańskiej na każdy dzień;
Lai tava sirds nedeg uz grēciniekiem; bet turies vienmēr Tā Kunga bijāšanā.
18 Bo iż jest zapłata, przeto nadzieja twoja nie będzie wykorzeniona.
Jo tiešām nāks pastara diena, un tava gaidīšana nebūs veltīga.
19 Słuchaj, synu mój! a bądź mądry, i nawiedź na drogę serce twoje.
Klausies tu, mans bērns, un esi gudrs un turi savu sirdi taisnā ceļā.
20 Nie bywaj między pijanicami wina, ani między żarłokami mięsa;
Neesi ar vīna dzērājiem, kas rijot savu pašu miesu rij;
21 Boć pijanica i żarłok zubożeje, a ospały w łatach chodzić będzie.
Jo dzērājs un rijējs panīks, un paģiras vilks skrandas mugurā.
22 Słuchaj ojca twego, który cię spłodził, a nie pogardzaj matką twoją, gdy się zstarzeje.
Klausi savam tēvam, kas tevi dzemdinājis, un nenicini savu māti, kad tā būs veca.
23 Kupuj prawdę, a nie sprzedawaj jej; kupuj mądrość, umiejętność i rozum.
Pērc patiesību, un nepārdod gudrību, pamācīšanu un atzīšanu.
24 Bardzo się raduje ojciec sprawiedliwego, a kto spłodził mądrego, weseli się z niego.
Ar lielu prieku priecāsies taisnā tēvs, un kas gudru dzemdina, tas līksmosies par viņu.
25 Niech się tedy weseli ojciec twój, i matka twoja; i niech się rozraduje rodzicielka twoja.
Lai tavs tēvs un tava māte priecājās, un lai līksmojās, kas tevi dzemdējusi.
26 Synu mój! daj mi serce twoje, a oczy twoje niechaj strzegą dróg moich.
Dod man savu sirdi, mans dēls, un lai mans ceļš tavām acīm labi patīk.
27 Bo nierządnica jest dół głęboki, a cudza żona jest studnia ciasna.
Jo mauka ir dziļa bedre, un sveša sieva šaura aka.
28 Ona też jako zbojca zasadzki czyni, a zuchwalców między ludźmi rozmnaża.
Tiešām tā glūn kā laupītājs, un vairo atkāpējus pasaulē.
29 Komu biada? Komu niestety? Komu zwady? Komu krzyk? Komu rany daremne? Komu zapalenie oczów?
Kam gaudas? Kam vaidi? Kam bāršanās? Kam žēlabas? Kam skrambas par velti? Kam neskaidras acis?
30 Tym, którzy siadają na winie; tym, którzy chodzą, szukając przyprawnego wina.
Tiem, kas pie vīna kavējās, tiem, kas nāk salda dzēriena meklēt.
31 Nie zapatruj się na wino, gdy się rumieni, i gdy wydaje w kubku łunę swoję, a prosto wyskakuje.
Neskaties pēc vīna, ka viņš tāds sarkans, ka biķerī tas zvīļo, ka tik vēlīgi nostaigā lejā.
32 Bo na koniec jako wąż ukąsi, a jako żmija uszczknie;
Pēc viņš dzeļ kā čūska un dur kā odze.
33 Oczy twoje patrzyć będą na cudze żony, a serce twe będzie mówiło przewrotności;
Tavas acis skatās pēc svešām sievām, un tava sirds runā netiklību,
34 I będziesz jako ten, który leży w pośród morza, a jako ten, który śpi na wierzchu masztu;
Un tu esi, kā kas jūras vidū guļ, un kā kas masta virsgalā guļ.
35 Rzeczesz: Ubito mię, a nie stękałem, potłuczono mię, a nie czułem. Gdy się ocucę, udam się zaś do tego.
„Mani sit, bet man nesāp; mani grūsta, bet es nejūtu. Kad jel uzmodīšos? Tad sākšu atkal no gala!“
