< Przysłów 21 >
1 Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.
El corazón del rey en las manos del Señor es como las corrientes de agua, y por él se vuelve en cualquier dirección a su placer.
2 Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.
Todo el camino de un hombre parece correcto para sí mismo, pero el Señor es el que prueba los corazones.
3 Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.
Hacer lo correcto y verdadero es más agradable para el Señor que una ofrenda.
4 Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.
Una mirada alta y un corazón de orgullo, los pensamientos del malvado es el pecado.
5 Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.
Los propósitos bien calculados del hombre tienen un resultado solo en ganancia; pero alguien que es demasiado rápido y a la ligera sólo llegará a pobreza.
6 Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.
El que obtiene riquezas con lengua falsa, va tras lo que es solo un aliento fugaz, y busca la muerte.
7 Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.
Por sus actos violentos, los malvados serán apartados, porque no tienen ningún deseo de hacer lo correcto.
8 Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.
Torcido es el camino del que está lleno de crimen; pero en cuanto a aquel cuyo corazón está limpio, su trabajo es recto.
9 Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
Es mejor vivir en un ángulo de la parte superior de la casa, que con una mujer de lengua amarga en una casa amplia.
10 Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.
El deseo del malhechor está fijado en el mal: no tiene ningún sentimiento amable hacia su prójimo.
11 Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.
Cuando el hombre de orgullo sufre castigo, el hombre simple obtiene sabiduría; y al observar al sabio, obtiene conocimiento.
12 Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.
El recto, observa la casa del malhechor, permite que los pecadores sean derrocados para su destrucción.
13 Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.
Aquel cuyos oídos se detienen al grito de los pobres, él mismo no recibirá respuesta a su grito de ayuda.
14 Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.
Por una ofrenda secreta se aparta la ira, y el calor de los sentimientos de enojo por el dinero en los pliegues de la túnica.
15 Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.
Es un placer para el hombre bueno hacer lo correcto, pero es destrucción para los trabajadores del mal.
16 Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.
El vagabundo del camino del conocimiento tendrá su lugar de descanso entre los muertos.
17 Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.
El amante del placer será un hombre pobre: el amante del vino y el aceite no obtendrá riqueza.
18 Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.
El malhechor será dado como precio por la vida del hombre bueno, y el trabajador del engaño en el lugar del recto.
19 Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.
Es mejor vivir en él desierto, que con una mujer de lengua amargada y enojada.
20 Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.
Hay una tienda de gran valor en la casa de los sabios, pero es desperdiciada por el hombre necio.
21 Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.
El que sigue la justicia y la misericordia, obtendrá la vida, la justicia y la honra.
22 Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.
Un hombre sabio sube a la ciudad de los fuertes, y vence su fortaleza en la cual ponen su fe.
23 Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.
El que vela sobre su boca y su lengua, previene su alma.
24 Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.
El hombre de orgullo, pedante, es llamado; escarnecedor, él está actuando en un arrebato de orgullo.
25 Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.
El deseo del que odia el trabajo es muerte para él, porque sus manos no harán ningún trabajo.
26 Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.
Todo el día el pecador va tras su deseo; pero el hombre recto da libremente, sin guardar nada.
27 Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.
La ofrenda de los malvados es repugnante: ¡cuánto más cuando la dan con un mal propósito!
28 Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
Un testigo falso será cortado; pero él que escucha, siempre podrá responder.
29 Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.
El malvado hace que su cara sea dura, pero en cuanto al recto, él piensa en su camino.
30 Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
La sabiduría, el conocimiento y las sabias sugerencias no sirven para nada contra el Señor.
31 Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.
El caballo está listo para el día de la guerra, pero el poder para vencer es del Señor.