Przysłów 21
1 Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.
COMO los repartimientos de las aguas, así está el corazón del rey en la mano de Jehová: á todo lo que quiere lo inclina.
2 Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.
Todo camino del hombre es recto en su opinión: mas Jehová pesa los corazones.
3 Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.
Hacer justicia y juicio es á Jehová más agradable que sacrificio.
4 Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.
Altivez de ojos, y orgullo de corazón, y el brillo de los impíos, son pecado.
5 Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.
Los pensamientos del solícito ciertamente [van] á abundancia; mas todo presuroso, indefectiblemente á pobreza.
6 Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.
Allegar tesoros con lengua de mentira, es vanidad desatentada de aquellos que buscan la muerte.
7 Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.
La rapiña de los impíos los destruirá; por cuanto no quisieron hacer juicio.
8 Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.
El camino del hombre perverso es torcido y extraño: mas la obra del limpio es recta.
9 Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
Mejor es vivir en un rincón de zaquizamí, que con la mujer rencillosa en espaciosa casa.
10 Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.
El alma del impío desea mal: su prójimo no le parece bien.
11 Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.
Cuando el escarnecedor es castigado, el simple se hace sabio; y cuando se amonestare al sabio, aprenderá ciencia.
12 Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.
Considera el justo la casa del impío: [cómo] los impíos son trastornados por el mal.
13 Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.
El que cierra su oído al clamor del pobre, también él clamará, y no será oído.
14 Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.
El presente en secreto amansa el furor, y el don en el seno, la fuerte ira.
15 Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.
Alegría es al justo hacer juicio; mas quebrantamiento á los que hacen iniquidad.
16 Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.
El hombre que se extravía del camino de la sabiduría, vendrá á parar en la compañía de los muertos.
17 Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.
Hombre necesitado será el que ama el deleite: y el que ama el vino y ungüentos no enriquecerá.
18 Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.
El rescate del justo es el impío, y por los rectos el prevaricador.
19 Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.
Mejor es morar en tierra del desierto, que con la mujer rencillosa é iracunda.
20 Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.
Tesoro codiciable y pingüe hay en la casa del sabio; mas el hombre insensato lo disipará.
21 Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.
El que sigue la justicia y la misericordia, hallará la vida, la justicia, y la honra.
22 Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.
La ciudad de los fuertes tomó el sabio, y derribó la fuerza en que ella confiaba.
23 Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.
El que guarda su boca y su lengua, su alma guarda de angustias.
24 Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.
Soberbio y presuntuoso escarnecedor es el nombre del que obra con orgullosa saña.
25 Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.
El deseo del perezoso le mata, porque sus manos no quieren trabajar.
26 Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.
Hay quien todo el día codicia: mas el justo da, y no desperdicia.
27 Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.
El sacrificio de los impíos es abominación: ¡cuánto más ofreciéndolo con maldad!
28 Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
El testigo mentiroso perecerá: mas el hombre que oye, permanecerá en su dicho.
29 Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.
El hombre impío afirma su rostro: mas el recto ordena sus caminos.
30 Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
No hay sabiduría, ni inteligencia, ni consejo, contra Jehová.
31 Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.
El caballo se apareja para el día de la batalla: mas de Jehová es el salvar.
