Przysłów 21
1 Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.
Il cuore del re è un canale d'acqua in mano al Signore: lo dirige dovunque egli vuole.
2 Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.
Agli occhi dell'uomo tutte le sue vie sono rette, ma chi pesa i cuori è il Signore.
3 Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.
Praticare la giustizia e l'equità per il Signore vale più di un sacrificio.
4 Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.
Occhi alteri e cuore superbo, lucerna degli empi, è il peccato.
5 Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.
I piani dell'uomo diligente si risolvono in profitto, ma chi è precipitoso va verso l'indigenza.
6 Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.
Accumular tesori a forza di menzogne è vanità effimera di chi cerca la morte.
7 Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.
La violenza degli empi li travolge, perché rifiutano di praticare la giustizia.
8 Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.
La via dell'uomo criminale è tortuosa, ma l'innocente è retto nel suo agire.
9 Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
E' meglio abitare su un angolo del tetto che avere una moglie litigiosa e casa in comune.
10 Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.
L'anima del malvagio desidera far il male e ai suoi occhi il prossimo non trova pietà.
11 Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.
Quando il beffardo vien punito, l'inesperto diventa saggio e quando il saggio viene istruito, accresce il sapere.
12 Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.
Il Giusto osserva la casa dell'empio e precipita gli empi nella sventura.
13 Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.
Chi chiude l'orecchio al grido del povero invocherà a sua volta e non otterrà risposta.
14 Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.
Un regalo fatto in segreto calma la collera, un dono di sotto mano placa il furore violento.
15 Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.
E' una gioia per il giusto che sia fatta giustizia, mentre è un terrore per i malfattori.
16 Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.
L'uomo che si scosta dalla via della saggezza, riposerà nell'assemblea delle ombre dei morti.
17 Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.
Diventerà indigente chi ama i piaceri e chi ama vino e profumi non arricchirà.
18 Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.
Il malvagio serve da riscatto per il giusto e il perfido per gli uomini retti.
19 Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.
Meglio abitare in un deserto che con una moglie litigiosa e irritabile.
20 Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.
Tesori preziosi e profumi sono nella dimora del saggio, ma lo stolto dilapida tutto.
21 Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.
Chi segue la giustizia e la misericordia troverà vita e gloria.
22 Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.
Il saggio assale una città di guerrieri e abbatte la fortezza in cui essa confidava.
23 Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.
Chi custodisce la bocca e la lingua preserva se stesso dai dispiaceri.
24 Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.
Il superbo arrogante si chiama beffardo, egli agisce nell'eccesso dell'insolenza.
25 Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.
I desideri del pigro lo portano alla morte, perché le sue mani rifiutano di lavorare.
26 Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.
Tutta la vita l'empio indulge alla cupidigia, mentre il giusto dona senza risparmiare.
27 Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.
Il sacrificio degli empi è un abominio, tanto più se offerto con cattiva intenzione.
28 Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
Il falso testimone perirà, ma l'uomo che ascolta potrà parlare sempre.
29 Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.
L'empio assume un'aria sfrontata, l'uomo retto controlla la propria condotta.
30 Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
Non c'è sapienza, non c'è prudenza, non c'è consiglio di fronte al Signore.
31 Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.
Il cavallo è pronto per il giorno della battaglia, ma al Signore appartiene la vittoria.
