Przysłów 20
1 Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.
Vīns ir zobgalis, stiprs dzēriens trakgalvis; kas no tā straipalē, nav gudrs.
2 Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.
Ķēniņa draudi ir kā jauna lauvas rūkšana; kas viņu apkaitina, tas grēko pret savu dzīvību.
3 Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.
Vīram gods, būt tālu no bāršanās; bet kas vien ģeķis, iemaisās.
4 Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.
Aukstuma dēļ sliņķis near; pļaujamā laikā viņš meklēs augļus, bet nekā!
5 Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.
Vīra padoms sirdī ir dziļš ūdens, bet gudrs vīrs to izsmeļ.
6 Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?
Ir daudz, kas katrs savu labu sirdi teic; bet uzticamu vīru, kas to atradīs!
7 Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.
Taisnais staigā savā skaidrībā; svētīgi būs viņa bērni pēc viņa!
8 Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.
Ķēniņš, uz soģa krēsla sēžot, izdeldē visu ļaunu ar savām acīm.
9 Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?
Kas var sacīt: Es esmu šķīsts savā sirdī, es esmu tīrs no grēkiem?
10 Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.
Divējāds svars un divējāds mērs, šie abi Tam Kungam ir negantība.
11 Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
Jau pie bērna darbošanās var nomanīt, vai viņa vīra darbi būs skaidri un taisni.
12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.
Ausi dzirdošu un aci redzošu, abas darījis Tas Kungs.
13 Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.
Nemīlē miegu, ka nepalieci par nabagu; atdari savas acis, tad būsi maizes paēdis.
14 Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.
„Slikts, slikts!“saka pircējs; bet aizgājis, tad lielās.
15 Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.
Ja arī zelta un pērļu ir daudz, tomēr tas skaistākais glītums ir gudras lūpas.
16 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
„Atņem viņam drēbi, jo tas priekš sveša galvojis, un tā nezināmā parādnieka vietā ķīlā tu to!“
17 Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.
Zagta maize dažam salda, bet pēcgalā viņa mute būs pilna zvirgzdu.
18 Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.
Ar padomu ved nodomus galā, un karu tu vedi ar gudriem padomiem.
19 Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.
Mēlnesis apkārt lienot izpļurkstē, kas slēpjams; bet tu netinies ar to, kas savu muti nevalda.
20 Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.
Kas tēvu un māti lād, tā spīdeklis izdzisīs visu dziļākā tumsībā,
21 Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.
Mantība, ko no pirmā gala iegūst, beidzamā galā nebūs svētīga.
22 Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.
Nesaki: Es atriebšu ļaunu! Gaidi uz To Kungu, un viņš tevi izpestīs.
23 Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
Divējāds svars Tam Kungam negantība, un viltīgs svara kauss nav labs.
24 Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
No Tā Kunga ir cilvēka soļi; kā gan cilvēks izprastu savu ceļu!
25 Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
Svētas lietas aplam solīt un pēc apdomāt, būs cilvēkam par valgu.
26 Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
Gudrs ķēniņš izdeldē bezdievīgos un ved skrituli pār tiem.
27 Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
Dieva gaišums ir cilvēka dvēsele, kas pārzina visu sirds dziļumu.
28 Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
Žēlastība un ticība pasargā ķēniņu, un caur žēlastību stāv stiprs viņa goda krēsls.
29 Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
Jaunekļu krāšņums ir viņu spēks, un sirmi mati veco goda kronis.
30 Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.
Zilu un jēlu sapērt, tā nelieti noberž tīru un ar sitieniem līdz kauliem.
