Przysłów 20
1 Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.
Le vin est moqueur, la cervoise tumultueuse; qui par eux se laisse étourdir, n'est pas sage.
2 Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.
Tel le rugissement d'un lion, telle est l'épouvante que répand un roi. Qui s'emporte contre lui, pèche contre soi.
3 Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.
C'est une gloire pour l'homme de cesser une querelle: mais tout insensé s'exaspère.
4 Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.
Parce qu'il fait froid, le paresseux ne laboure pas; à la moisson il mendiera, et n'obtiendra rien.
5 Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.
Le projet dans le cœur de l'homme est sous une eau profonde; mais l'intelligent va l'y puiser.
6 Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?
Plusieurs hommes proclament chacun leur bonté; mais un homme fidèle, qui le trouvera?
7 Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.
Le juste marche dans son innocence; heureux les enfants qu'il laisse!
8 Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.
Le roi qui siège sur son tribunal, par son regard met tout mal en fuite.
9 Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?
Qui dira: J'ai gardé mon cœur pur, et de péché je ne me suis point souillé?
10 Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.
Double poids, double mesure, sont l'un et l'autre l'abomination de l'Éternel.
11 Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
Déjà dans ce qu'il fait, l'enfant montre ce qu'il est, si sa conduite sera pure et droite.
12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.
L'oreille qui entend, et l'œil qui voit, par l'Éternel furent formés l'un et l'autre.
13 Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.
N'aime pas le dormir, afin de ne pas perdre ce que tu as! Aie les yeux ouverts, et tu auras abondance de pain!
14 Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.
Mauvais! mauvais! dit l'acheteur; mais en s'en allant il se félicite.
15 Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.
Il y a de l'or et beaucoup de perles; mais des lèvres sensées sont une vaisselle de prix.
16 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
Prends-lui son manteau, car il a cautionné autrui; et nantis-loi de lui plutôt que de l'étranger.
17 Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.
Le pain du mensonge est doux à l'homme; mais sa bouche finit par se trouver pleine de gravier.
18 Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.
C'est la réflexion qui donne à un plan de la consistance; et sans circonspection ne fais point la guerre.
19 Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.
Il révèle les secrets celui qui va médisant; et de celui qui tient ses lèvres ouvertes, ne fais pas ta société.
20 Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.
De quiconque maudit son père et sa mère, le flambeau s'éteint au sein des ténèbres.
21 Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.
Un héritage abominable à son origine ne finira point par être béni.
22 Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.
Ne dis pas: Je rendrai le mal pour le mal! Compte sur l'Éternel, c'est lui qui t'aidera.
23 Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
Le double poids est l'abomination de l'Éternel; et la balance fausse n'est pas une chose bonne.
24 Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
C'est l'Éternel qui règle la marche des humains; l'homme! comment découvrirait-il sa voie?
25 Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
Il y a péril pour l'homme à précipiter les choses saintes, et à ne réfléchir qu'après le vœu prononcé.
26 Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
Un roi sage fait avec le van le triage des méchants, et fait passer sur eux la roue qui foule le blé.
27 Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
Un flambeau allumé par l'Éternel, telle est l'âme de l'homme, qui sonde les profondeurs de son intérieur.
28 Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
L'amour et la fidélité sont la garde du roi, et par l'amour il donne un étai à son trône.
29 Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
La parure des jeunes hommes, c'est leur vigueur; et la gloire des vieillards, leurs cheveux blancs.
30 Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.
Les meurtrissures purifient le méchant, les coups qui pénètrent au fond des entrailles.
