Przysłów 20
1 Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.
Le vin est moqueur, la boisson forte est tumultueuse, et quiconque s’y égare n’est pas sage.
2 Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.
La terreur du roi est comme le rugissement d’un jeune lion: qui l’irrite, pèche contre sa propre âme.
3 Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.
C’est la gloire d’un homme que de s’abstenir des contestations, mais chaque fou s’y engage.
4 Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.
À cause de l’hiver, le paresseux ne laboure pas; lors de la moisson, il mendiera et n’aura rien.
5 Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.
Le conseil dans le cœur d’un homme est une eau profonde, et l’homme intelligent y puise.
6 Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?
Nombre d’hommes proclament chacun sa bonté; mais un homme fidèle, qui le trouvera?
7 Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.
Le juste marche dans son intégrité; heureux ses fils après lui!
8 Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.
Le roi siège sur le trône du jugement; il dissipe tout mal par son regard.
9 Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?
Qui dira: J’ai purifié mon cœur, je suis net de mon péché?
10 Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.
Poids et poids, épha et épha, sont tous deux en abomination à l’Éternel.
11 Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
Même un jeune garçon se fait connaître par ses actions, si sa conduite est pure et si elle est droite.
12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.
Et l’oreille qui entend et l’œil qui voit, l’Éternel les a faits tous les deux.
13 Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.
N’aime pas le sommeil, de peur que tu ne deviennes pauvre; ouvre tes yeux, [et] rassasie-toi de pain.
14 Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.
Mauvais, mauvais! dit l’acheteur; puis il s’en va et se vante.
15 Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.
Il y a de l’or et beaucoup de rubis; mais les lèvres de la connaissance sont un vase précieux.
16 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
Prends son vêtement, car il a cautionné autrui; et prends de lui un gage, à cause des étrangers.
17 Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.
Le pain du mensonge est agréable à l’homme; mais ensuite, sa bouche est pleine de gravier.
18 Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.
Les plans s’affermissent par le conseil; et fais la guerre avec prudence.
19 Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.
Qui va rapportant révèle le secret; aussi ne te mêle pas avec le bavard.
20 Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.
Qui maudit son père et sa mère, – sa lampe s’éteindra au sein des ténèbres.
21 Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.
L’héritage acquis avec hâte au commencement, ne sera pas béni à la fin.
22 Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.
Ne dis point: Je rendrai le mal. Attends-toi à l’Éternel, et il te sauvera.
23 Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
Poids et poids est en abomination à l’Éternel, et la fausse balance n’est pas une chose bonne.
24 Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
Les pas de l’homme viennent de l’Éternel; et comment un homme comprendrait-il sa propre voie?
25 Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
C’est un piège pour l’homme que de dire précipitamment: Chose sainte! – et, après des vœux, d’examiner.
26 Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
Un roi sage disperse les méchants, et ramène sur eux la roue.
27 Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
L’esprit de l’homme est une lampe de l’Éternel; il sonde toutes les profondeurs du cœur.
28 Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
La bonté et la vérité préservent le roi, et il soutient son trône par la bonté.
29 Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
L’ornement des jeunes gens, c’est leur force; et la gloire des vieillards, ce sont les cheveux blancs.
30 Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.
Les meurtrissures [et] les plaies nettoient le mal, et les coups, les profondeurs de l’âme.
