< Przysłów 20 >
1 Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.
En Spotter er Vinen, stærk Drik slår sig løs, og ingen, som raver deraf, er viis.
2 Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.
Som Løvebrøl er Rædslen, en Konge vækker, at vække hans Vrede er at vove sit Liv.
3 Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.
Mands Ære er det at undgå Trætte, men alle Tåber vil Strid.
4 Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.
Om Efteråret pløjer den lade ikke, han søger i Høst, men finder intet.
5 Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.
Råd i Mands Hjerte er dybe Vande, men Mand med Indsigt drager det op.
6 Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?
Mangen kaldes en velvillig Mand, men hvem kan finde en trofast Mand?
7 Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.
Retfærdig er den, som lydefrit vandrer, hans Sønner får Lykke efter ham.
8 Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.
Kongen, der sidder i Dommersædet, sigter alt ondt med sit Blik.
9 Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?
Hvo kan sige: "Jeg rensed mit Hjerte, og jeg er ren for Synd!"
10 Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.
To Slags Vægt og to Slags Mål, begge Dele er HERREN en Gru.
11 Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
Selv Drengen kendes på det, han gør, om han er ren og ret hans Færd.
12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.
Øret, der hører, og Øjet, der ser, HERREN skabte dem begge.
13 Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.
Elsk ikke Søvn, at du ej bliver fattig, luk Øjnene op og bliv mæt.
14 Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.
Køberen siger: "Usselt, usselt!" men skryder af Handelen, når han går bort.
15 Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.
Har man end Guld og Perler i Mængde, kosteligst Smykke er Kundskabslæber.
16 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
Tag hans Klæder, han borged for en anden, pant ham for fremmedes Skyld!
17 Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.
Sødt smager Løgnens Brød, bagefter fyldes Munden med Grus.
18 Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.
Planer, der lægges ved Rådslagning, lykkes; før Krig efter modent Overlæg!
19 Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.
Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, hav ej med en åbenmundet at gøre!
20 Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.
Den, der bander Fader og Moder, i Bælgmørke går hans Lampe ud.
21 Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.
Først haster man efter en Arv, men til sidst velsignes den ikke.
22 Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.
Sig ikke: "Ondt vil jeg gengælde!" Bi på HERREN, så hjælper han dig.
23 Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
To Slags Lodder er HERREN en Gru, det er ikke godt, at Vægten er falsk.
24 Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
Fra HERREN er Mands Fjed, hvor kan et Menneske fatte sin Skæbne!
25 Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
Det er farligt at sige tankeløst: "Helligt!" og først efter Løftet tænke sig om.
26 Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
Viis Konge sigter de gudløse, lader Tærskehjul gå over dem.
27 Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
Menneskets Ånd er en HERRENs Lampe, den ransager alle hans indres Kamre.
28 Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
Godhed og Troskab vogter Kongen, han støtter sin Trone ved Retfærd.
29 Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
Unges Stolthed er deres Styrke, gamles Smykke er grånet Hår.
30 Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.
Blodige Strimer renser den onde og Hug hans Indres Kamre.