Przysłów 2
1 Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;
Hijo mío, si aceptas mis palabras, Y guardas mis mandamientos dentro de ti,
2 Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;
Eres de oído atento a la sabiduría, E inclinas tu corazón a la inteligencia,
3 Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;
Si invocas a la prudencia, Y al entendimiento alzas tu voz,
4 Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:
Si la procuras como a la plata, Y la rebuscas como a tesoros escondidos,
5 Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz.
Entonces entenderás el temor a Yavé, Y hallarás el conocimiento de ʼElohim.
6 Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.
Porque Yavé da la sabiduría. De su boca procede la ciencia y la inteligencia.
7 On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,
Él atesora el acierto para los hombres rectos, Es escudo al que anda en integridad.
8 Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.
Es el que guarda las sendas de la justicia, Y preserva el camino de sus santos.
9 Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.
Entonces entenderás la justicia y el derecho, La equidad y todo buen camino.
10 Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:
Cuando la sabiduría entre en tu corazón Y el conocimiento sea dulce a tu alma,
11 Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.
Te guardará la discreción. Te preservará la prudencia
12 Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;
Para librarte del camino malo Del hombre que habla cosas perversas,
13 Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;
De los que abandonan los caminos rectos Para andar por sendas tenebrosas,
14 Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;
De los que gozan haciendo el mal, Y se alegran en las perversidades del vicio,
15 Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;
Cuyas sendas son tortuosas, Y sus caminos extraviados.
16 Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;
Te librará de la mujer ajena, De la extraña que endulza sus palabras,
17 Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.
Que abandona al compañero de su juventud Y olvida el Pacto de su ʼElohim.
18 Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.
Su casa se inclina hacia la muerte, Sus sendas hacia el país de las sombras.
19 Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.
Cuantos entran en ella no regresan, Ni retoman los senderos de la vida.
20 A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.
Para que sigas el buen camino Y guardes los senderos del justo.
21 Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;
Porque los rectos vivirán en la tierra, Y los de limpio corazón permanecerán en ella.
22 Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.
Pero el perverso será cortado de la tierra, Y de ella serán desarraigados los transgresores.
