Przysłów 2
1 Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;
Filho meu, se acceitares as minhas palavras, e esconderes comtigo os meus mandamentos,
2 Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;
Para fazeres attento á sabedoria o teu ouvido, e inclinares o teu coração ao entendimento,
3 Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;
E se clamares por entendimento, e por intelligencia alçares a tua voz,
4 Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:
Se como a prata a buscares e como a thesouros escondidos a esquadrinhares,
5 Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz.
Então entenderás o temor do Senhor, e acharás o conhecimento de Deus.
6 Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.
Porque o Senhor é o que dá a sabedoria: da sua bocca é que sae o conhecimento e o entendimento.
7 On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,
Elle reserva a verdadeira sabedoria para os rectos: escudo é para os que caminham na sinceridade.
8 Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.
Para que guardem as veredas do juizo: e elle o caminho dos seus sanctos conservará.
9 Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.
Então entenderás justiça, e juizo, e equidades, e todas as boas veredas,
10 Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:
Quando a sabedoria entrar no teu coração, e o conhecimento fôr suave á tua alma.
11 Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.
O bom siso te guardará e a intelligencia te conservará;
12 Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;
Para te fazer escapar do mau caminho, e do homem que falla coisas perversas.
13 Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;
Dos que deixam as veredas da rectidão, para andarem pelos caminhos das trevas.
14 Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;
Que se alegram de mal fazer, e folgam com as perversidades dos maus.
15 Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;
Cujas veredas são tortuosas e que se desviam nas suas carreiras,
16 Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;
Para te fazer escapar da mulher estranha, e da estrangeira que lisongeia com suas palavras.
17 Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.
Que deixa o guia da sua mocidade e se esquece do concerto do seu Deus.
18 Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.
Porque a sua casa se inclina para a morte, e as suas veredas para os defuntos.
19 Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.
Todos os que entrarem a ella não tornarão a sair, e não atinarão com as veredas da vida.
20 A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.
Para andares pelo caminho dos bons, e guardares as veredas dos justos.
21 Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;
Porque os rectos habitarão a terra, e os sinceros permanecerão n'ella.
22 Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.
Mas os impios serão arrancados da terra, e os aleivosos serão d'ella exterminados.
