Przysłów 2
1 Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;
E taku tama, ki te tango koe i aku kupu, ki te huna i aku whakahau ki roto ki a koe;
2 Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;
A ka tahuri tou taringa ki te whakaaro nui, ka anga ano tou ngakau ki te matauranga;
3 Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;
Ae ra, ki te mea ka karangarangatia e koe te matauranga, a ka puaki tou reo ki te ngakau mohio;
4 Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:
Ki te rapua hoki ia e koe ano he hiriwa, ki te kimihia ano he taonga huna;
5 Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz.
Ko reira koe matau ai ki te wehi o Ihowa, kite ai i te mohio ki te Atua.
6 Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.
Ma Ihowa hoki e homai te whakaaro nui; no tona mangai te matauranga me te ngakau mohio.
7 On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,
E rongoatia ana e ia te whakaaro nui ma te hunga tika; he whakangungu rakau ia mo te hunga he tapatahi nei te haere;
8 Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.
Kia tiakina ai e ia nga ara o te whakawa, kia tohungia ai te ara o tana hunga tapu.
9 Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.
Ko reira koe mohio ai ki te tika, ki te whakawa, ki te mea ano e rite ana, ae ra, ki nga ara pai katoa.
10 Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:
Ka uru hoki te whakaaro nui ki roto ki tou ngakau, a ka reka te matauranga ki tou wairua;
11 Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.
Ka ai te ngarahu pai hei tiaki i a koe, te ngakau mohio hei pupuri i a koe;
12 Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;
Hei kukume mai i a koe i te ara o te kino, i te tangata e puta ke ana ana korero;
13 Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;
I te hunga e whakarere nei i nga ara o te tika, e haere ana i nga ara o te pouri;
14 Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;
E koa ana, i a ratou e mahi ana i te kino, e hari ana ki nga tikanga parori ke o te kino;
15 Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;
He ara kopikopiko o ratou, he whanoke ratou i o ratou huarahi:
16 Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;
Hei whakaora i a koe i te wahine tauhou, i te wahine tauhou e whakapati nei ki ana kupu;
17 Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.
Kua whakarerea nei e ia te hoa o tona tamahinetanga, kua wareware ki te kawenata o tona Atua.
18 Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.
E heke atu ana hoki tona whare ki te mate, ona ara ki nga tupapaku.
19 Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.
Ko te hunga katoa e haere atu ana ki a ia e kore e hoki mai; e kore ano e mau i a ratou nga ara o te ora.
20 A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.
A ka haere koe i nga ara o nga tangata pai, ka mau ano ki nga ara o te hunga tika.
21 Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;
Ka noho hoki te hunga tika ki te whenua; ka mau te hunga ngakau tapatahi ki reira.
22 Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.
Ka hatepea atu ia te hunga kino i runga i te whenua; ka hutia atu i reira te hunga he kopeka ta ratou mahi.
