< Przysłów 2 >

1 Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;
ڕۆڵە، ئەگەر قسەکانم وەربگریت، فەرمانەکانم لەلای خۆت هەڵبگریت،
2 Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;
هەتا گوێ بدەیتە دانایی و دڵت بدەیتە تێگەیشتن،
3 Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;
ئەگەر بانگی پەیبردن بکەیت و دەنگ بۆ تێگەیشتن هەڵبڕیت،
4 Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:
ئەگەر وەک زیو داوات کرد و وەک خشڵی شاردراوە بەدوایدا گەڕایت،
5 Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz.
ئەوسا لە واتای لەخواترسی دەگەیت و ناسینی خودا دەدۆزیتەوە،
6 Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.
چونکە یەزدان دانایی دەبەخشێت، زانیاری و تێگەیشتنیش لە دەمی ئەوە.
7 On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,
دانایی تەواو بۆ سەرڕاستەکان هەڵدەگرێت و قەڵغانە بۆ ئەوانەی ڕێگای تەواوەتی دەگرنەبەر،
8 Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.
بۆ چاودێری ڕێچکەی دادپەروەری و پاراستنی ڕێگای خۆشەویستانی.
9 Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.
ئینجا ڕاستودروستی و دادپەروەری و ڕاستەڕێیی تێدەگەیت، هەموو ڕێڕەوێکی چاک،
10 Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:
لەبەر ئەوەی دانایی دێتە ناو دڵتەوە و زانیاریش دەبێتە خۆشی دەروونت،
11 Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.
سەلیقە دەتپارێزێت و تێگەیشتن چاودێریت دەکات.
12 Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;
دانایی لە ڕێگای خراپەکاران ڕزگارت دەکات، لەو کەسانەی قسەی خوار دەکەن،
13 Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;
ئەوانەی ڕێچکەی ڕاستیان بەرداوە تاکو بە ڕێگای تاریکیدا بڕۆن،
14 Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;
ئەوانەی دڵخۆشن بە خراپەکردن، دڵشاد دەبن بە خواروخێچیێتی خراپە،
15 Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;
ئەوانەی ڕێچکەکانیان چەوتن، گەوجن لە ڕێڕەویان.
16 Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;
هەروەها دانایی لە ژنی بەدڕەوشت ڕزگارت دەکات، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس،
17 Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.
ئەوەی وازی لە مێردی گەنجییەتی هێناوە و پەیمانەکەی لەبەردەم خودای لەبیر کردووە.
18 Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.
بێگومان ماڵەکەی بەرەو خوارەوە دەچێت بۆ مردن و ڕێڕەوەکانی بەرەو دنیای مردووانە.
19 Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.
هەموو ئەوانەی بچنە لای ناگەڕێنەوە و ناگەنە ڕێچکەی ژیان.
20 A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.
کەواتە بە ڕێگای پیاوچاکاندا بڕۆ و ڕێچکەی ڕاستودروستان بپارێزە،
21 Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;
چونکە سەرڕاستان لە خاکەکە نیشتەجێ دەبن و تەواوەکان تێیدا دەمێننەوە،
22 Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.
بەڵام خراپەکاران لە خاکەکە دەبڕێنەوە و ناپاکانیش تێیدا ڕیشەکێش دەکرێن.

< Przysłów 2 >