< Przysłów 19 >
1 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.
MEJOR es el pobre que camina en su sencillez, que el de perversos labios y fatuo.
2 Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.
El alma sin ciencia no es buena; y el presuroso de pies peca.
3 Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.
La insensatez del hombre tuerce su camino; y contra Jehová se aira su corazón.
4 Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.
Las riquezas allegan muchos amigos: mas el pobre, de su amigo es apartado.
5 Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.
El testigo falso no quedará sin castigo; y el que habla mentiras no escapará.
6 Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.
Muchos rogarán al príncipe: mas cada uno es amigo del hombre que da.
7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.
Todos los hermanos del pobre le aborrecen: ¡cuánto más sus amigos se alejarán de él! buscará la palabra y no la hallará.
8 Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.
El que posee entendimiento, ama su alma: el que guarda la inteligencia, hallará el bien.
9 Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.
El testigo falso no quedará sin castigo; y el que habla mentiras, perecerá.
10 Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.
No conviene al necio el deleite: ¡cuánto menos al siervo ser señor de los príncipes!
11 Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.
La cordura del hombre detiene su furor; y su honra es disimular la ofensa.
12 Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.
Como el bramido del cachorro de león es la ira del rey; y su favor como el rocío sobre la hierba.
13 Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.
Dolor es para su padre el hijo necio; y gotera continua las contiendas de la mujer.
14 Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.
La casa y las riquezas herencia son de los padres: mas de Jehová la mujer prudente.
15 Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.
La pereza hace caer en sueño; y el alma negligente hambreará.
16 Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.
El que guarda el mandamiento, guarda su alma: mas el que menospreciare sus caminos, morirá.
17 Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.
A Jehová empresta el que da al pobre, y él le dará su paga.
18 Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.
Castiga á tu hijo en tanto que hay esperanza; mas no se excite tu alma para destruirlo.
19 Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.
El de grande ira llevará la pena: y si usa de violencias, añadirá [nuevos males].
20 Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.
Escucha el consejo, y recibe la corrección, para que seas sabio en tu vejez.
21 Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.
Muchos pensamientos hay en el corazón del hombre; mas el consejo de Jehová permanecerá.
22 Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.
Contentamiento es á los hombres hacer misericordia: pero mejor es el pobre que el mentiroso.
23 Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.
El temor de Jehová [es] para vida; y [con él] vivirá el [hombre], lleno de reposo; no será visitado de mal.
24 Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.
El perezoso esconde su mano en el seno: aun á su boca no la llevará.
25 Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.
Hiere al escarnecedor, y el simple se hará avisado; y corrigiendo al entendido, entenderá ciencia.
26 Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.
El que roba á su padre y ahuyenta á su madre, hijo es avergonzador y deshonrador.
27 Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.
Cesa, hijo mío, de oir la enseñanza [que induce] á divagar de las razones de sabiduría.
28 Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.
El testigo perverso se burlará del juicio; y la boca de los impíos encubrirá la iniquidad.
29 Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.
Aparejados están juicios para los escarnecedores, y azotes para los cuerpos de los insensatos.