Przysłów 19
1 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.
Nabags savā vientiesībā staigādams ir labāks, nekā ģeķis ar netiklu muti.
2 Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.
Arī pārsteigšanās bez ziņas nav laba, un ātri skrejot klūp.
3 Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.
Ģeķība cilvēkam sajauc ceļus, ka viņa sirds kurn pret To Kungu.
4 Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.
Manta pieved daudz draugu, bet nabagu draugs atstāj.
5 Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.
Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas melus runā, neizglābsies.
6 Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.
Augstam kungam daudz pieglaužas, un ikkatrs ir devīgam vīram draugs.
7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.
Nabagu ienīst visi viņa brāļi, cik vairāk viņa draugi no viņa atraujas; meklē tos pirmos vārdus, to nav.
8 Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.
Kas gudrību panāk, mīl savu dvēseli; kas ar prātu dzīvo, atrod labumu.
9 Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.
Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas droši melus runā, aizies postā.
10 Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.
Ģeķim nepieder kārumā dzīvot, ne vēl kalpam pār kungiem valdīt.
11 Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.
Prātīgs cilvēks ir lēns uz dusmām, un viņa rota ir, kaitināšanu aizmirst.
12 Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.
Ķēniņa dusmība ir kā jauna lauvas rūkšana; bet Viņa žēlastība kā rasa uz zāles.
13 Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.
Ģeķīgs dēls ir tēvam par sirdēstiem, un sievas riešana ir pilēšana bez gala.
14 Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.
Namu un mantu manto no vecākiem, bet prātīgu sievu no Tā Kunga.
15 Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.
Slinkums iemidzina miegā, un kūtra dvēsele cietīs badu.
16 Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.
Kas mācību sargā, tas sargā savu dvēseli; kas savu ceļu neņem vērā, tas mirs.
17 Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.
Kas par nabagu apžēlojās, tas aizdod Tam Kungam, un tas tam atmaksās viņa labdarīšanu.
18 Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.
Pārmāci savu dēlu, kamēr vēl cerība, bet nedod savai dvēselei vaļas, viņu nokaut.
19 Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.
Kam liela sirds, tam jācieš sods; jo gribi novērst, jo iet vairumā.
20 Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.
Klausi padomam un pieņem mācību, ka tu pēcgalā palieci gudrs.
21 Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.
Cilvēka sirdī ir daudz nodomu, bet Tā Kunga padoms, tas pastāv.
22 Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.
Cilvēka gods ir labu darīt, un nabags ir labāks, nekā melkulis.
23 Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.
Tā Kunga bijāšana ir uz dzīvību; jo tāds būs paēdis un dzīvos, ļauna neaizskarts.
24 Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.
Sliņķis slēpj roku azotē, pat pie mutes viņš to neliek.
25 Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.
Per garzobi, tad tas nejēga atjēgs, un pamāci prātīgo, tad viņš atzīs, kas der.
26 Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.
Kas tēvu posta un māti izdzen, tas ir bezkaunīgs un negants bērns.
27 Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.
Neklausi, mans bērns, mācībai, kas nomaldina no gudrības vārdiem.
28 Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.
Nelieša liecinieks apsmej tiesu, un bezdievīgo mute ierij netaisnību.
29 Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.
Garzobiem sodība gatava un pēriens ģeķu mugurai.
