< Przysłów 19 >
1 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.
Meglio un povero di condotta integra che un ricco di costumi perversi.
2 Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.
Lo zelo senza riflessione non è cosa buona, e chi va a passi frettolosi inciampa.
3 Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.
La stoltezza intralcia il cammino dell'uomo e poi egli si adira contro il Signore.
4 Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.
Le ricchezze moltiplicano gli amici, ma il povero è abbandonato anche dall'amico che ha.
5 Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.
Il falso testimone non resterà impunito, chi diffonde menzogne non avrà scampo.
6 Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.
Molti sono gli adulatori dell'uomo generoso e tutti sono amici di chi fa doni.
7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.
Il povero è disprezzato dai suoi stessi fratelli, tanto più si allontanano da lui i suoi amici. Egli va in cerca di parole, ma non ci sono.
8 Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.
Chi acquista senno ama se stesso e chi agisce con prudenza trova fortuna.
9 Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.
Il falso testimone non resterà impunito, chi diffonde menzogne perirà.
10 Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.
Allo stolto non conviene una vita agiata, ancor meno a un servo comandare ai prìncipi.
11 Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.
E' avvedutezza per l'uomo rimandare lo sdegno ed è sua gloria passar sopra alle offese.
12 Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.
Lo sdegno del re è simile al ruggito del leone e il suo favore è come la rugiada sull'erba.
13 Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.
Un figlio stolto è una calamità per il padre e i litigi della moglie sono come stillicidio incessante.
14 Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.
La casa e il patrimonio si ereditano dai padri, ma una moglie assennata è dono del Signore.
15 Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.
La pigrizia fa cadere in torpore, l'indolente patirà la fame.
16 Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.
Chi custodisce il comando custodisce se stesso, chi trascura la propria condotta morirà.
17 Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.
Chi fa la carità al povero fa un prestito al Signore che gli ripagherà la buona azione.
18 Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.
Correggi tuo figlio finché c'è speranza, ma non ti trasporti l'ira fino a ucciderlo.
19 Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.
Il violento deve essere punito, se lo risparmi, lo diventerà ancora di più.
20 Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.
Ascolta il consiglio e accetta la correzione, per essere saggio in avvenire.
21 Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.
Molte sono le idee nella mente dell'uomo, ma solo il disegno del Signore resta saldo.
22 Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.
Il pregio dell'uomo è la sua bontà, meglio un povero che un bugiardo.
23 Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.
Il timore di Dio conduce alla vita e chi ne è pieno riposerà non visitato dalla sventura.
24 Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.
Il pigro tuffa la mano nel piatto, ma stenta persino a riportarla alla bocca.
25 Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.
Percuoti il beffardo e l'ingenuo diventerà accorto, rimprovera l'intelligente e imparerà la lezione.
26 Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.
Chi rovina il padre e fa fuggire la madre è un figlio disonorato e infame.
27 Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.
Figlio mio, cessa pure di ascoltare l'istruzione, se vuoi allontanarti dalle parole della sapienza.
28 Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.
Il testimone iniquo si beffa della giustizia e la bocca degli empi ingoia l'iniquità.
29 Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.
Per i beffardi sono pronte le verghe e il bastone per le spalle degli stolti.