Przysłów 19
1 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.
| טוב רש הולך בתמו מעקש שפתיו והוא כסיל׃ |
2 Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.
| גם בלא דעת נפש לא טוב ואץ ברגלים חוטא׃ |
3 Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.
| אולת אדם תסלף דרכו ועל יהוה יזעף לבו׃ |
4 Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.
| הון יסיף רעים רבים ודל מרעהו יפרד׃ |
5 Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.
| עד שקרים לא ינקה ויפיח כזבים לא ימלט׃ |
6 Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.
| רבים יחלו פני נדיב וכל הרע לאיש מתן׃ |
7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.
| כל אחי רש שנאהו אף כי מרעהו רחקו ממנו מרדף אמרים לא המה׃ |
8 Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.
| קנה לב אהב נפשו שמר תבונה למצא טוב׃ |
9 Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.
| עד שקרים לא ינקה ויפיח כזבים יאבד׃ |
10 Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.
| לא נאוה לכסיל תענוג אף כי לעבד משל בשרים׃ |
11 Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.
| שכל אדם האריך אפו ותפארתו עבר על פשע׃ |
12 Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.
| נהם ככפיר זעף מלך וכטל על עשב רצונו׃ |
13 Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.
| הות לאביו בן כסיל ודלף טרד מדיני אשה׃ |
14 Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.
| בית והון נחלת אבות ומיהוה אשה משכלת׃ |
15 Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.
| עצלה תפיל תרדמה ונפש רמיה תרעב׃ |
16 Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.
| שמר מצוה שמר נפשו בוזה דרכיו יומת׃ |
17 Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.
| מלוה יהוה חונן דל וגמלו ישלם לו׃ |
18 Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.
| יסר בנך כי יש תקוה ואל המיתו אל תשא נפשך׃ |
19 Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.
| גרל חמה נשא ענש כי אם תציל ועוד תוסף׃ |
20 Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.
| שמע עצה וקבל מוסר למען תחכם באחריתך׃ |
21 Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.
| רבות מחשבות בלב איש ועצת יהוה היא תקום׃ |
22 Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.
| תאות אדם חסדו וטוב רש מאיש כזב׃ |
23 Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.
| יראת יהוה לחיים ושבע ילין בל יפקד רע׃ |
24 Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.
| טמן עצל ידו בצלחת גם אל פיהו לא ישיבנה׃ |
25 Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.
| לץ תכה ופתי יערם והוכיח לנבון יבין דעת׃ |
26 Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.
| משדד אב יבריח אם בן מביש ומחפיר׃ |
27 Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.
| חדל בני לשמע מוסר לשגות מאמרי דעת׃ |
28 Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.
| עד בליעל יליץ משפט ופי רשעים יבלע און׃ |
29 Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.
| נכונו ללצים שפטים ומהלמות לגו כסילים׃ |
