Przysłów 19
1 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.
Better is the poor that walks in his integrity, than he that is perverse in his lips, and is a fool.
2 Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.
Also, that the soul be without knowledge, it is not good; and he that hastes with his feet sins.
3 Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.
The foolishness of man perverts his way: and his heart frets against the LORD.
4 Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.
Wealth makes many friends; but the poor is separated from his neighbour.
5 Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.
A false witness shall not be unpunished, and he that speaks lies shall not escape.
6 Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.
Many will implore the favour of the prince: and every man is a friend to him that gives gifts.
7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.
All the brethren of the poor do hate him: how much more do his friends go far from him? he pursues them with words, yet they are lacking to him.
8 Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.
He that gets wisdom loves his own soul: he that keeps understanding shall find good.
9 Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.
A false witness shall not be unpunished, and he that speaks lies shall perish.
10 Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.
Delight is not suitable for a fool; much less for a servant to have rule over princes.
11 Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.
The discretion of a man defers his anger; and it is his glory to pass over a transgression.
12 Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.
The king's wrath is as the roaring of a lion; but his favour is as dew upon the grass.
13 Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.
A foolish son is the calamity of his father: and the contentions of a wife are a continual dropping.
14 Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.
House and riches are the inheritance of fathers: and a prudent wife is from the LORD.
15 Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.
Slothfulness casts into a deep sleep; and an idle soul shall suffer hunger.
16 Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.
He that keeps the commandment keeps his own soul; but he that despises his ways shall die.
17 Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.
He that has pity upon the poor lends unto the LORD; and that which he has given will he pay him again.
18 Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.
Chasten your son while there is hope, and let not your soul spare for his crying.
19 Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.
A man of great wrath shall suffer punishment: for if you deliver him, yet you must do it again.
20 Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.
Hear counsel, and receive instruction, that you may be wise in your latter end.
21 Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.
There are many devices in a man's heart; nevertheless the counsel of the LORD, that shall stand.
22 Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.
The desire of a man is his kindness: and a poor man is better than a liar.
23 Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.
The fear of the LORD tends to life: and he that has it shall abide satisfied; he shall not be visited with evil.
24 Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.
A slothful man hides his hand in his bosom, and will not so much as bring it to his mouth again.
25 Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.
Strike a scorner, and the simple will beware: and reprove one that has understanding, and he will understand knowledge.
26 Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.
He that wastes his father, and chases away his mother, is a son that causes shame, and brings reproach.
27 Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.
Cease, my son, to hear the instruction that causes to go astray from the words of knowledge.
28 Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.
An ungodly witness scorns judgment: and the mouth of the wicked devours iniquity.
29 Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.
Judgments are prepared for scorners, and stripes for the back of fools.
