Przysłów 19

1 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.

Bedre Fattigmand med lydefri færd end en, som går Krogveje, er han end rig.

2 Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.

At mangle Kundskab er ikke godt, men den træder fejl, som har Hastværk.

3 Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.

Et Menneskes Dårskab øder hans Vej, men på HERREN vredes hans Hjerte.

4 Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.

Gods skaffer mange Venner, den ringe skiller hans Ven sig fra.

5 Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.

Det falske Vidne undgår ej Straf; den slipper ikke, som farer med Løgn.

6 Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.

Mange bejler til Stormands Yndest, og alle er Venner med gavmild Mand.

7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.

Fattigmands Frænder hader ham alle, end mere skyr hans Venner ham da. Ej frelses den, som jager efter Ord.

8 Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.

Den, der vinder Vid, han elsker sin Sjæl, og den, der vogter på Indsigt, får Lykke.

9 Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.

Det falske Vidne undgår ej Straf, og den, der farer med Løgn, går under.

10 Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.

Vellevned sømmer sig ikke for Tåbe, end mindre for Træl at herske over Fyrster.

11 Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.

Klogskab gør Mennesket sindigt, hans Ære er at overse Brøde.

12 Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.

Som Brøl af en Løve er Kongens Vrede, som Dug på Græs er hans Gunst.

13 Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

Tåbelig Søn er sin Faders Ulykke, Kvindekiv er som ustandseligt Tagdryp.

14 Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

Hus og Gods er Arv efter Fædre, en forstandig Hustru er fra HERREN.

15 Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.

Dovenskab sænker i Dvale, den lade Sjæl må sulte.

16 Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.

Den vogter sin Sjæl, som vogter på Budet, men skødesløs Vandel fører til Død.

17 Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

Er man god mod den ringe, låner man HERREN, han gengælder en, hvad godt man har gjort.

18 Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

Tugt din Søn, imens der er Håb, ellers stiler du efter at slå ham ihjel.

19 Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.

Den, som er hidsig, må bøde, ved Skånsel gør man det værre.

20 Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.

Hør på Råd og tag ved Lære, så du til sidst bliver viis.

21 Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.

I Mands Hjerte er mange Tanker, men HERRENs Råd er det, der står fast.

22 Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.

Vinding har man af Godhed, hellere fattig end Løgner.

23 Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.

HERRENs Frygt er Vej til Liv, man hviler mæt og frygter ej ondt.

24 Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.

Den lade rækker til Fadet, men fører ej Hånden til Munden.

25 Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.

Får Spottere Hug, bliver tankeløs klog, ved Revselse får den forstandige Kundskab.

26 Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.

Mishandle Fader og bortjage Moder gør kun en dårlig, vanartet Søn.

27 Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.

Hør op, min Søn, med at høre på Tugt og så fare vild fra Kundskabsord.

28 Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.

Niddingevidne spotter Retten, gudløses Mund er glubsk efter Uret.

29 Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.

Slag er rede til Spottere, Hug til Tåbers Ryg.