< Przysłów 18 >
1 Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
El que se desvía busca su propio deseo, Y se enfada contra todo consejo.
2 Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
El necio no se deleita en el entendimiento, Sino solo en exponer lo que piensa.
3 Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
Cuando viene la impiedad viene también el desprecio, Y con la deshonra viene la afrenta.
4 Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
Las palabras de la boca de un hombre son aguas profundas, Torrente caudaloso es la fuente de la sabiduría.
5 Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
No es bueno mostrar preferencia por el perverso, Para desviar al justo en el juicio.
6 Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
Los labios del necio traen contienda, Y su boca clama por azotes.
7 Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
La boca del necio es su ruina, Y sus labios, trampa para su alma.
8 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
Las palabras del chismoso son como delicados manjares Que penetran hasta el fondo de sus órganos internos.
9 Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
El negligente en su obra es hermano del disipador.
10 Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
Torre fuerte es el Nombre de Yavé. A ella corre el justo y está a salvo.
11 Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
Las riquezas del rico son su ciudad fortificada, Como un alto muro en su imaginación.
12 Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
Antes del quebrantamiento el corazón del hombre es altivo, Y antes de la honra está la humildad.
13 Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
Al que responde antes de escuchar, Le es insensatez y deshonra.
14 Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
El buen ánimo del hombre soporta su enfermedad, Pero el ánimo abatido, ¿quién lo soportará?
15 Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
El corazón del entendido adquiere conocimiento, Y conocimiento busca el oído de los sabios.
16 Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
El regalo de un hombre le abre camino Y lo conduce a la presencia de los grandes.
17 Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
El primero que se defiende parece ser justo, Hasta que llega su prójimo y lo investiga.
18 Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
Echar suerte pone fin a la disputa, Y decide entre los poderosos.
19 Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
El hermano ofendido es más tenaz que ciudad fuerte, Y los litigios, más que los cerrojos de una fortaleza.
20 Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
Con el fruto de la boca del hombre llenará su estómago. Con el producto de sus labios se saciará.
21 Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
La muerte y la vida están en poder de la boca. El que la ama comerá su fruto.
22 Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
El que halla esposa halla el bien, Y alcanza el favor de Yavé.
23 Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
El pobre se expresa con súplicas, El rico responde con durezas.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
Hay amigos que causan ruina al hombre, Pero hay un amigo más fiel que un hermano.