Przysłów 18
1 Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
Quem se isola busca seu [próprio] desejo; ele se volta contra toda sabedoria.
2 Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
O tolo não tem prazer no entendimento, mas sim em revelar sua [própria] opinião.
3 Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
Na vinda do perverso, vem também o desprezo; e com a desonra [vem] a vergonha.
4 Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
A boca do homem são [como] águas profundas; e o manancial de sabedoria [como] um ribeiro transbordante.
5 Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
Não é bom favorecer ao perverso para prejudicar ao justo num julgamento.
6 Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
Os lábios do tolo entram em briga, e sua boca chama pancadas.
7 Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
A boca do tolo é sua [própria] destruição, e seus lábios [são] armadilha para sua alma.
8 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
As palavras do fofoqueiro são como alimentos deliciosos, que descem até o interior do ventre.
9 Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
O preguiçoso em fazer sua obra é irmão do causador de prejuízo.
10 Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
O nome do SENHOR é uma torre forte; o justo correrá até ele, e ficará seguro.
11 Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
Os bens do rico são [como] uma cidade fortificada, e como um muro alto em sua imaginação.
12 Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
Antes da ruína o coração humano é orgulhoso; e antes da honra [vem] a humildade.
13 Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
Quem responde antes de ouvir [age] como tolo e causa vergonha para si.
14 Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
O espírito do homem o sustentará quando doente; mas o espírito abatido, quem o levantará?
15 Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
O coração do prudente adquire conhecimento; e o ouvido dos sábios busca conhecimento.
16 Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
O presente do homem alarga seu caminho, e o leva perante a face dos grandes.
17 Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
Aquele que primeiro mostra sua causa [parece ser] justo; mas [somente até] que outro venha, e o investigue.
18 Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
O sorteio cessa disputas, e separa poderosos [de se confrontarem].
19 Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
O irmão ofendido [é mais difícil] que uma cidade fortificada; e as brigas são como ferrolhos de uma fortaleza.
20 Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
Do fruto da boca do homem seu ventre se fartará; dos produtos de seus lábios se saciará.
21 Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
A morte e a vida estão no poder da língua; e aquele que a ama comerá do fruto dela.
22 Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
Quem encontrou esposa, encontrou o bem; e obteve o favor do SENHOR.
23 Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
O pobre fala com súplicas; mas o rico responde com durezas.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
O homem [que tem] amigos pode ser prejudicado [por eles]; porém há um amigo mais chegado que um irmão.
