Przysłów 18
1 Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
Busca coisas desejaveis aquelle que se separa e se entremette em toda a sabedoria.
2 Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
Não toma prazer o tolo na intelligencia, senão em que se descubra o seu coração.
3 Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
Vindo o impio, vem tambem o desprezo, e com a vergonha a ignominia.
4 Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
Aguas profundas são as palavras da bocca do homem, e ribeiro trasbordante é a fonte da sabedoria.
5 Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
Não é bom ter respeito á pessoa do impio para derribar o justo em juizo.
6 Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
Os beiços do tolo entram na contenda, e a sua bocca por acoites brada.
7 Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
A bocca do tolo é a sua propria destruição, e os seus labios um laço para a sua alma.
8 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
As palavras do assoprador são como doces bocados; e ellas descem ao intimo do ventre.
9 Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
Tambem o negligente na sua obra é irmão do desperdiçador.
10 Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
Torre forte é o nome do Senhor; a elle correrá o justo, e estará em alto retiro.
11 Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
A fazenda do rico é a cidade da sua fortaleza, e como um muro alto na sua imaginação.
12 Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
Antes de ser quebrantado eleva-se o coração do homem; e diante da honra vae a humildade.
13 Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
O que responde antes d'ouvir, estulticia lhe é, e vergonha.
14 Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
O espirito do homem sosterá a sua enfermidade, mas ao espirito abatido quem levantará?
15 Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
O coração do entendido adquire o conhecimento, e o ouvido dos sabios busca o conhecimento.
16 Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
O presente do homem lhe alarga o caminho e o leva diante dos grandes.
17 Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
O que primeiro começa o seu pleito justo é; porém vem o seu companheiro, e o examina.
18 Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
A sorte faz cessar os pleitos, e faz separação entre os poderosos.
19 Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
O irmão offendido é mais difficil de conquistar do que uma cidade forte; e as contendas são como os ferrolhos d'um palacio.
20 Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
Do fructo da bocca de cada um se fartará o seu ventre: dos renovos dos seus labios se fartará.
21 Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
A morte e a vida estão no poder da lingua; e aquelle que a ama comerá do seu fructo.
22 Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
O que acha mulher acha o bem e alcança a benevolencia do Senhor.
23 Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
O pobre falla com rogos, mas o rico responde com durezas.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
O homem que tem amigos haja-se amigavelmente, e ha amigo mais chegado do que um irmão.
