Przysłów 18
1 Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
Kas ar citiem kopā neturas, tas savu gribu tik meklē, un ir kavēklis visās lietās.
2 Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
Ģeķim netīk gudra valoda, bet tik vien atklāt savu paša sirdi.
3 Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
Bezdievīgam staigā līdz negods un ar apsmieklu kauns.
4 Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
Vārdi cilvēka mutē ir dziļš ūdens, un gudrības avots ir tekoša ūdens upīte.
5 Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
Nav labi bezdievīga vaigu cienīt un nospiest taisno tiesā.
6 Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
Ģeķa lūpas ieved ķildā, un viņa mute brēc pēc sitieniem.
7 Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
Ģeķa mute sev pašai par postu, un viņa lūpas paša dvēselei par slazda valgu.
8 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
Lišķa vārdi ir kā saldi kumosi un iet visai pie sirds.
9 Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
Kas laisks pie darba, tas palaidņa brālis.
10 Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
Tā Kunga vārds ir stipra pils; tur taisnais glābjas un top izglābts.
11 Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
Bagātam manta ir viņa stiprā pils un viņam šķiet augsts mūris.
12 Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
Priekš bojāiešanas cilvēka sirds top lepna, bet pazemība ved godā.
13 Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
Kas atbild, pirms dzirdējis, tas tam par ģeķību un kaunu.
14 Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
Vīra gars panes savas bēdas, bet kad gars izmisis, kas to var panest?
15 Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
Prātīga sirds iemanto atzīšanu, un gudra auss meklē atzīšanu.
16 Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
Dāvanas cilvēkam līdzina ceļu un viņu ved kungu priekšā.
17 Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
Kas pirmais sūdz, tam taisnība; kad nu nāk viņa pretinieks, tad to tirda.
18 Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
Mesli nobeidz ķildas un izšķir varenos.
19 Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
Apkaitināts brālis ir cietāks nekā stipra pils, un ķilda nekā pils vārtu aizšaujamais.
20 Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
No mutes augļiem ikkatrs savu vēderu pildīs, un viņa lūpu padoms to ēdinās.
21 Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
Nāve un dzīvība stāv mēles galā; kā kurš runā, tā tam būs.
22 Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
Kas sievu atradis, tas atradis labumu un mantojis žēlastību no Tā Kunga.
23 Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
Nabags runā lūgdamies, bet bagāts atbild bargi.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
Citam daudz draugu uz postu; bet ir draugi, kas labāki nekā brālis.
