< Przysłów 18 >
1 Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
occasiones quaerit qui vult recedere ab amico omni tempore erit exprobrabilis
2 Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
non recipit stultus verba prudentiae nisi ea dixeris quae versantur in corde eius
3 Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
impius cum in profundum venerit peccatorum contemnit sed sequitur eum ignominia et obprobrium
4 Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
aqua profunda verba ex ore viri et torrens redundans fons sapientiae
5 Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
accipere personam impii non est bonum ut declines a veritate iudicii
6 Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
labia stulti inmiscunt se rixis et os eius iurgia provocat
7 Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
os stulti contritio eius et labia illius ruina animae eius
8 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
verba bilinguis quasi simplicia et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris
9 Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
qui mollis et dissolutus est in opere suo frater est sua opera dissipantis
10 Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
turris fortissima nomen Domini ad ipsum currit iustus et exaltabitur
11 Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
substantia divitis urbs roboris eius et quasi murus validus circumdans eum
12 Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
antequam conteratur exaltatur cor hominis et antequam glorificetur humiliatur
13 Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
qui prius respondit quam audiat stultum se esse demonstrat et confusione dignum
14 Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
spiritus viri sustentat inbecillitatem suam spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere
15 Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
cor prudens possidebit scientiam et auris sapientium quaerit doctrinam
16 Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
donum hominis dilatat viam eius et ante principes spatium ei facit
17 Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
iustus prior est accusator sui venit amicus eius et investigavit eum
18 Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
contradictiones conprimit sors et inter potentes quoque diiudicat
19 Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
frater qui adiuvatur a fratre quasi civitas firma et iudicia quasi vectes urbium
20 Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
de fructu oris viri replebitur venter eius et genimina labiorum illius saturabunt eum
21 Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
mors et vita in manu linguae qui diligunt eam comedent fructus eius
22 Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
qui invenit mulierem invenit bonum et hauriet iucunditatem a Domino
23 Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
cum obsecrationibus loquetur pauper et dives effabitur rigide
24 Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
vir amicalis ad societatem magis amicus erit quam frater