Przysłów 18
1 Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
Orang yang memisahkan diri dari orang lain berarti memperhatikan diri sendiri saja; setiap pendapat orang lain ia bantah.
2 Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
Orang bodoh tidak suka diberi pengertian; ia hanya ingin membeberkan isi hatinya.
3 Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
Dosa dan kehinaan berjalan bersama; kalau sudah tercela, pasti pula dinista.
4 Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
Perkataan orang dapat merupakan sumber kebijaksanaan dalam seperti samudra, segar seperti air yang mengalir.
5 Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
Tidak baik berpihak kepada orang durhaka dan menindas orang yang tak bersalah.
6 Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
Jika orang bodoh berbicara, ia menimbulkan pertengkaran dan minta dihajar.
7 Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
Ucapan orang bodoh menghancurkan dirinya; ia terjerat oleh kata-katanya.
8 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
Fitnah itu enak rasanya; orang suka menelannya.
9 Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
Orang yang melalaikan tugasnya sama buruknya dengan orang yang suka merusak.
10 Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
TUHAN itu seperti menara yang kuat; ke sanalah orang jujur pergi dan mendapat tempat yang aman.
11 Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
Tetapi orang kaya menyangka hartanyalah yang melindungi dia seperti tembok tinggi dan kuat di sekeliling kota.
12 Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
Orang yang angkuh akan jatuh, orang yang rendah hati akan dihormati.
13 Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
Menjawab sebelum mendengar adalah perbuatan yang bodoh dan tercela.
14 Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
Oleh kemauan untuk hidup, orang dapat menanggung penderitaan; hilang kemauan itu, hilang juga segala harapan.
15 Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
Orang berbudi selalu haus akan pengetahuan; orang bijaksana selalu ingin mendapat ajaran.
16 Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
Hadiah membuka jalan dan mengantar orang kepada orang-orang besar.
17 Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
Pembicara pertama dalam sidang pengadilan selalu nampaknya benar, tapi pernyataannya mulai diuji apabila datang lawannya.
18 Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
Dengan undian, pertikaian dapat diakhiri, bahkan pertentangan antara orang berkuasa pun dapat diselesaikan.
19 Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
Saudara yang telah disakiti hatinya lebih sukar didekati daripada kota yang kuat; pertengkaran bagaikan palang gerbang kota yang berbenteng.
20 Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
Bagi kata-kata yang diucapkan ada akibat yang harus dirasakan.
21 Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
Lidah mempunyai kuasa untuk menyelamatkan hidup atau merusaknya; orang harus menanggung akibat ucapannya.
22 Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
Orang yang mendapat istri, mendapat keuntungan; istri adalah karunia dari TUHAN.
23 Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
Orang miskin memohon dengan sopan; orang kaya menjawab dengan bentakan.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
Ada sahabat yang tidak setia, ada pula yang lebih akrab dari saudara.
