Przysłów 18
1 Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
Wer sich absondert, der sucht, was ihn gelüstet, und setzt sich wider alles, was gut ist.
2 Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
Ein Narr hat nicht Lust am Verstand, sondern was in seinem Herzen steckt.
3 Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
Wo der Gottlose hinkommt, da kommt Verachtung und Schmach mit Hohn.
4 Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
Die Worte in eines Munde sind wie tiefe Wasser, und die Quelle der Weisheit ist ein voller Strom.
5 Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
Es ist nicht gut, die Person des Gottlosen achten, zu beugen den Gerechten im Gericht.
6 Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
Die Lippen des Narren bringen Zank, und sein Mund ringet nach Schlägen.
7 Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
Der Mund des Narren schadet ihm selbst, und seine Lippen fahen seine eigene Seele.
8 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
Die Worte des Verleumders sind Schläge und gehen einem durchs Herz.
9 Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
Wer laß ist in seiner Arbeit, der ist ein Bruder des, der das Seine umbringet.
10 Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
Der Name des HERRN ist ein festes Schloß; der Gerechte läuft dahin und wird beschirmet.
11 Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
Das Gut des Reichen ist ihm eine feste Stadt und wie eine hohe Mauer um ihn her.
12 Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
Wenn einer zugrund gehen soll, wird sein Herz zuvor stolz; und ehe man zu Ehren kommt, muß man zuvor leiden.
13 Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
Wer antwortet, ehe er höret, dem ist's Narrheit und Schande.
14 Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
Wer ein fröhlich Herz hat, der weiß sich in seinem Leiden zu halten; wenn aber der Mut liegt, wer kann's tragen?
15 Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
Ein verständig Herz weiß sich vernünftiglich zu halten, und die Weisen hören gern, daß man vernünftiglich handelt.
16 Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
Das Geschenk des Menschen macht ihm Raum und bringt ihn vor die großen HERREN.
17 Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
Der Gerechte ist seiner Sache zuvor gewiß; kommt sein Nächster, so findet er ihn also.
18 Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
Das Los stillet den Hader und scheidet zwischen den Mächtigen.
19 Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
Ein verletzter Bruder hält härter denn eine feste Stadt; und Zank hält härter denn Riegel am Palast.
20 Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
Einem Mann wird vergolten, danach sein Mund geredet hat, und wird gesättiget von der Frucht seiner Lippen.
21 Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
Tod und Leben steht in der Zunge Gewalt; wer sie liebet, der wird von ihrer Frucht essen.
22 Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
Wer eine Ehefrau findet, der findet was Gutes und bekommt Wohlgefallen vom HERRN.
23 Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
Ein Armer redet mit Flehen; ein Reicher antwortet stolz.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
Ein treuer Freund liebet mehr und steht fester bei denn ein Bruder.
