Przysłów 18
1 Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
L’Homme qui s’isole ne fait que suivre ses caprices: il s’insurge contre tout ce qui est raisonnable.
2 Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
Le fou ne veut pas de la raison: il ne demande qu’à mettre à nu son cœur.
3 Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
Le méchant entraîne le mépris à sa suite; la honte accompagne le manque de dignité.
4 Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
Ce sont des eaux profondes que les paroles d’une bouche humaine, un torrent jaillissant, une source de sagesse.
5 Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
Prendre parti pour le méchant, évincer le juste de ses droits, est bien mal agir.
6 Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
Les lèvres du sot entraînent des disputes, et sa bouche appelle les coups.
7 Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
La bouche du sot cause sa ruine, et ses lèvres sont un piège pour sa personne.
8 Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
Les paroles d’un boutefeu sont comme des coups qui retentissent au plus profond des entrailles.
9 Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
Apporter de la négligence dans son travail suffit pour être l’émule d’un artisan de ruines.
10 Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
Le nom du Seigneur est une tour fortifiée: le juste s’y réfugie et est hors d’atteinte.
11 Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
La fortune est une place forte pour le riche, un rempart tutélaire, à ce qu’il s’imagine.
12 Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
Lorsque s’enfle le cœur de l’homme, sa ruine est proche; l’honneur suit de près l’humilité.
13 Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
Répondre avant d’avoir entendu, c’est une folie et une cause de confusion.
14 Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
Un esprit viril sait supporter la maladie; mais un esprit abattu, qui le soutiendra?
15 Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
Le cœur bien inspiré acquiert la science; l’oreille des sages est avide de savoir.
16 Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
Les cadeaux ouvrent un facile accès à l’homme et le font arriver jusqu’aux grands.
17 Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
Qui parle le premier dans un procès a raison; vienne la partie adverse, on approfondit la cause.
18 Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
Le sort met fin aux disputes et tranche le débat entre les puissants.
19 Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
Un frère infidèle est pire qu’une ville forte, les disputes, que les verrous d’un château-fort.
20 Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
De l’usage de la parole dépend la nourriture de l’homme; il s’alimente du produit de ses lèvres.
21 Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
La mort et la vie sont au pouvoir de la langue; ceux qui aiment l’exercer en goûtent les fruits.
22 Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
Qui a trouvé une femme distinguée a trouvé le bonheur et a obtenu une faveur de l’Eternel.
23 Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
Le pauvre parle en suppliant, le riche répond avec dureté.
24 Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
Avoir beaucoup d’amis nuit; mais tel ami est plus attaché qu’un frère.
