< Przysłów 17 >

1 Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.
Mejor es un bocado seco con tranquilidad, que una casa llena de fiestas con disputas.
2 Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo.
El siervo que trata con sabiduría gobernará sobre el hijo que causa vergüenza, y tendrá parte en la herencia entre los hermanos.
3 Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.
El crisol es para la plata y el horno para el oro, pero Yahvé pone a prueba los corazones.
4 Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego.
El malhechor hace caso a los labios perversos. Un mentiroso da oídos a una lengua traviesa.
5 Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.
Quien se burla de los pobres reprocha a su Hacedor. El que se alegra de la calamidad no quedará impune.
6 Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich.
Los hijos de los niños son la corona de los ancianos; la gloria de los niños son sus padres.
7 Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe.
Un discurso excelente no es propio de un tonto, y mucho menos los labios mentirosos se ajustan a un príncipe.
8 Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się.
El soborno es una piedra preciosa a los ojos de quien lo da; a donde quiera que vaya, prospera.
9 Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.
El que cubre una ofensa promueve el amor; pero quien repite un asunto separa a los mejores amigos.
10 Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego.
Una reprimenda entra más profundamente en quien tiene entendimiento que cien latigazos a un tonto.
11 Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany.
Un hombre malvado sólo busca la rebelión; por lo que se enviará un cruel mensajero contra él.
12 Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego.
Que una osa despojada de sus cachorros se encuentre con un hombre, más que un tonto en su locura.
13 Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.
Quien recompensa el mal por el bien, el mal no saldrá de su casa.
14 Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.
El comienzo de la contienda es como romper una presa, Por lo tanto, hay que detener la contienda antes de que se produzca una pelea.
15 Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.
El que justifica al impío y el que condena al justo, ambos por igual son una abominación para Yahvé.
16 Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?
¿Por qué hay dinero en la mano de un tonto para comprar sabiduría, ya que no tiene entendimiento?
17 Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.
Un amigo ama en todo momento; y un hermano ha nacido para la adversidad.
18 Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.
Un hombre sin entendimiento golpea las manos, y se convierte en una garantía en presencia de su vecino.
19 Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.
El que ama la desobediencia ama la contienda. El que construye una puerta alta busca la destrucción.
20 Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.
El que tiene un corazón perverso no encuentra la prosperidad, y el que tiene una lengua engañosa cae en problemas.
21 Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.
El que se convierte en padre de un tonto se apena. El padre de un tonto no tiene alegría.
22 Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.
Un corazón alegre es una buena medicina, pero un espíritu aplastado seca los huesos.
23 Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu.
Un malvado recibe un soborno en secreto, para pervertir los caminos de la justicia.
24 Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.
La sabiduría está ante el rostro del que tiene entendimiento, pero los ojos de un necio vagan hasta los confines de la tierra.
25 Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.
El hijo insensato causa dolor a su padre, y la amargura a la que lo parió.
26 Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli.
También castigar al justo no es bueno, ni para azotar a los funcionarios por su integridad.
27 Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny.
El que ahorra sus palabras tiene conocimiento. El que es ecuánime es un hombre comprensivo.
28 Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.
Incluso el necio, cuando guarda silencio, es considerado sabio. Cuando cierra los labios, se cree que tiene criterio.

< Przysłów 17 >