Przysłów 16
1 Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.
Do homem são os planejamentos do coração, mas a reposta da boca [vem] do SENHOR.
2 Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.
Todos os caminhos do homem são puros aos seus [próprios] olhos; mas o SENHOR pesa os espíritos.
3 Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.
Confia tuas obras ao SENHOR, e teus pensamentos serão firmados.
4 Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.
O SENHOR fez tudo para seu propósito; e até ao perverso para o dia do mal.
5 Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.
O SENHOR abomina todo orgulhoso de coração; certamente não ficará impune.
6 Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.
Com misericórdia e fidelidade a perversidade é reconciliada; e com o temor ao SENHOR se desvia do mal.
7 Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.
Quando os caminhos do homem são agradáveis ao SENHOR, ele faz até seus inimigos terem paz com ele.
8 Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.
Melhor é o pouco com justiça, do que a abundância de rendas com injustiça.
9 Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
O coração do homem planeja seu caminho, mas é o SENHOR que dirige seus passos.
10 Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.
Nos lábios do rei estão palavras sublimes; sua boca não transgride quando julga.
11 Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.
O peso e a balança justos pertencem ao SENHOR; a ele pertencem todos os pesos da bolsa.
12 Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.
Os reis abominam fazer perversidade, porque com justiça é que se confirma o trono.
13 Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.
Os lábios justos são do agrado dos reis, e eles amam ao que fala palavras direitas.
14 Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.
A ira do rei é como mensageiros de morte; mas o homem sábio a apaziguará.
15 W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.
No brilho do rosto do rei há vida; e seu favor é como uma nuvem de chuva tardia.
16 Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.
Obter sabedoria é tão melhor do que o ouro! E obter sabedoria é mais excelente do que a prata.
17 Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
A estrada dos corretos se afasta do mal; e guarda sua alma quem vigia seu caminho.
18 Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
Antes da destruição vem a arrogância, e antes da queda vem a soberba de espírito.
19 Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.
É melhor ser humilde de espírito com os mansos, do que repartir despojos com os arrogantes.
20 Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.
Aquele que pensa prudentemente na palavra encontrará o bem; e quem confia no SENHOR é bem-aventurado.
21 Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
O sábio de coração será chamado de prudente; e a doçura dos lábios aumentará a instrução.
22 Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.
Manancial de vida é o entendimento, para queles que o possuem; mas a instrução dos tolos é loucura.
23 Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
O coração do sábio dá prudência à sua boca; e sobre seus lábios aumentará a instrução.
24 Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
Favo de mel são as palavras suaves: doces para a alma, e remédio para os ossos.
25 Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
Há um caminho que parece direito ao homem, porém seu fim são caminhos de morte.
26 Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
A alma do trabalhador faz ele trabalhar para si, porque sua boca o obriga.
27 Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
O homem maligno cava o mal, e em seus lábios [há] como que um fogo ardente.
28 Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
O homem perverso levanta contenda, e o difamador faz [até] grandes amigos se separarem.
29 Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
O homem violento ilude a seu próximo, e o guia por um caminho que não é bom.
30 Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.
Ele fecha seus olhos para imaginar perversidades; ele aperta os lábios para praticar o mal.
31 Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.
Cabelos grisalhos são uma coroa de honra, [caso] se encontrem no caminho de justiça.
32 Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.
Melhor é o que demora para se irritar do que o valente; e [melhor é] aquele que domina seu espírito do que aquele que toma uma cidade.
33 Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.
A sorte é lançada no colo, mas toda decisão pertence ao SENHOR.
