Przysłów 15
1 Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.
Odgovor blag utišava gnjev, a rijeè prijeka podiže srdnju.
2 Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.
Jezik mudrijeh ljudi ukrašava znanje, a usta bezumnijeh prosipaju bezumlje.
3 Na każdem miejscu oczy Pańskie upatrują złe i dobre.
Oèi su Gospodnje na svakom mjestu gledajuæi zle i dobre.
4 Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.
Zdrav je jezik drvo životno, a opaèina s njega kršenje od vjetra.
5 Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.
Lud se ruga nastavom oca svojega; a ko prima ukor, biva pametan.
6 W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.
U kuæi pravednikovoj ima mnogo blaga; a u dohotku je bezbožnikovu rasap.
7 Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.
Usne mudrijeh ljudi siju znanje, a srce bezumnièko ne èini tako.
8 Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.
Žrtva je bezbožnièka gad Gospodu, a molitva pravednijeh ugodna mu je.
9 Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.
Gad je Gospodu put bezbožnikov; a ko ide za pravdom, njega ljubi.
10 Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.
Karanje je zlo onome ko ostavlja put; koji mrzi na ukor, umrijeæe.
Pakao je i pogibao pred Gospodom, akamoli srca sinova èovjeèijih. (Sheol h7585)
12 Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.
Potsmjevaè ne ljubi onoga ko ga kori, niti ide k mudrima.
13 Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.
Veselo srce veseli lice, a žalost u srcu obara duh.
14 Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem
Srce razumno traži znanje, a usta bezumnijeh ljudi naslaðuju se bezumljem.
15 Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.
Svi su dani nevoljnikovi zli; a ko je vesela srca, na gozbi je jednako.
16 Lepsza jest trocha w bojaźni Pańskiej, niżeli skarb wielki z kłopotem.
Bolje je malo sa strahom Gospodnjim nego veliko blago s nemirom.
17 Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.
Bolje je jelo od zelja gdje je ljubav nego od vola ugojena gdje je mržnja.
18 Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.
Èovjek gnjevljiv zameæe raspru; a ko je spor na gnjev, utišava svaðu.
19 Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.
Put je lijenoga kao ograda od trnja, a staza je pravednijeh nasuta.
20 Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.
Mudar je sin radost ocu, a èovjek bezuman prezire mater svoju.
21 Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.
Bezumlje je radost bezumniku, a razuman èovjek hodi pravo.
22 Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.
Namjere se rasipaju kad nema savjeta, a tvrdo stoje gdje je mnogo savjetnika.
23 Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!
Raduje se èovjek odgovorom usta svojih, i rijeè u vrijeme kako je dobra!
Put k životu ide gore razumnome da se saèuva od pakla ozdo. (Sheol h7585)
25 Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.
Gospod raskopava kuæu ponositima, a meðu udovici utvrðuje.
26 Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.
Mrske su Gospodu misli zle, a besjede èistijeh mile su.
27 Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.
Lakomac zatire svoju kuæu, a ko mrzi na poklone živ æe biti.
28 Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.
Srce pravednikovo premišlja šta æe govoriti, a usta bezbožnièka rigaju zlo.
29 Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.
Daleko je Gospod od bezbožnijeh, a molitvu pravednijeh èuje.
30 Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.
Vid oèinji veseli srce, dobar glas goji kosti.
31 Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.
Uho koje sluša karanje životno nastavaæe meðu mudrima.
32 Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.
Ko odbacuje nastavu, ne mari za dušu svoju; a ko sluša karanje, biva razuman.
33 Bojaźń Pańska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.
Strah je Gospodnji nastava k mudrosti, i prije slave ide smjernost.
