Przysłów 14
1 Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
La mujer sabia edifica su casa: mas la insensata con sus manos la derriba.
2 Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
El que camina en su rectitud, teme a Jehová: mas el pervertido en sus caminos, le menosprecia.
3 W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
En la boca del insensato está la vara de la soberbia: mas los labios de los sabios los guardarán.
4 Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
Sin bueyes, el alfolí está limpio: mas por la fuerza del buey hay abundancia de panes.
5 Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
El testigo verdadero, no mentirá: mas el testigo falso hablará mentiras.
6 Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
Buscó el burlador la sabiduría, y no la halló: mas la sabiduría al hombre entendido es fácil.
7 Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
Vete de delante del hombre insensato: pues no le conociste labios de ciencia.
8 Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
La ciencia del cuerdo es entender su camino: mas la insensatez de los fatuos es engaño.
9 Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
Los insensatos hablan pecado; mas entre los rectos hay amor.
10 Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
El corazón conoce la amargura de su alma; y extraño no se entremeterá en su alegría.
11 Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
La casa de los impíos será asolada: mas la tienda de los rectos florecerá.
12 Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
Hay camino que al hombre le parece derecho: mas su salida es caminos de muerte.
13 Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
Aun en la risa tendrá dolor el corazón; y la salida de la alegría es congoja.
14 Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
De sus caminos será harto el apartado de razón; y el hombre de bien se apartará de él.
15 Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
El simple cree a toda palabra: mas el entendido entiende sus pasos.
16 Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
El sabio teme, y apártase del mal: mas el insensato enójase, y confía.
17 Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
El que de presto se enoja, hará locura; y el hombre de malos pensamientos será aborrecido.
18 Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
Los simples heredarán la insensatez: mas los cuerdos se coronarán de sabiduría.
19 źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
Los malos se inclinaron delante de los buenos; y los impíos, a las puertas del justo.
20 Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
El pobre es odioso aun a su amigo: mas los que aman al rico, son muchos.
21 Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
El pecador menosprecia a su prójimo: mas el que tiene misericordia de los pobres, es bienaventurado.
22 Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
¿No yerran, los que piensan mal? mas los que piensan bien tendrán misericordia, y verdad.
23 W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
En todo trabajo hay abundancia: mas la palabra de los labios solamente empobrece.
24 Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
La corona de los sabios es sus riquezas: mas la insensatez de los fatuos su fatuidad.
25 Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
El testigo verdadero libra las almas: mas el engañoso hablará mentiras.
26 Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
En el temor de Jehová está la fuerte confianza; y allí sus hijos tendrán esperanza.
27 Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
El temor de Jehová es manadero de vida, para ser apartado de los lazos de la muerte.
28 W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
En la multitud del pueblo está la gloria del rey; y en la falta del pueblo, la flaqueza del príncipe.
29 Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
El que tarde se aira, es grande de entendimiento: mas el corto de espíritu, engrandece la locura.
30 Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
El corazón blando es vida de las carnes: mas la envidia, pudrimiento de huesos.
31 Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
El que oprime al pobre, afrenta a su hacedor: mas el que tiene misericordia del pobre, le honra.
32 Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
Por su maldad será lanzado el impío: mas el justo, en su muerte tiene esperanza.
33 W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
En el corazón del cuerdo reposará la sabiduría; y en medio de los insensatos es conocida.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
La justicia engrandece la gente: mas el pecado es afrenta de las naciones.
35 Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.
La benevolencia del rey es para con el siervo entendido: mas el que le avergüenza, es su enojo.
