< Przysłów 14 >
1 Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
Vsaka modra ženska gradi svojo hišo, toda nespametna jo ruši s svojimi rokami.
2 Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
Kdor hodi v svoji poštenosti, se boji Gospoda, toda kdor je sprevržen na svojih poteh, ga prezira.
3 W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
V ustih nespametnih je šiba ponosa, toda ustnice modrih jih bodo varovale.
4 Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
Kjer ni volov, so jasli čiste, toda mnogo povečanje je z volovsko močjo.
5 Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
Zvesta priča ne bo lagala, toda kriva priča bo izrekala laži.
6 Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
Posmehljivec išče modrost, pa je ne najde, toda spoznanje je lahko tistemu, ki razume.
7 Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
Pojdi izpred prisotnosti nespametnega človeka, kadar v njem ne zaznavaš ustnic spoznanja.
8 Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
Modrost razsodnega je razumeti svojo pot, toda neumnost bedakov je prevara.
9 Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
Bedaki se posmehujejo ob grehu, toda med pravičnimi je naklonjenost.
10 Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
Srce pozna svojo lastno grenkobo in tujec se ne vmešava s svojo radostjo.
11 Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
Hiša zlobnega bo zrušena, toda šotor iskrenega bo cvetel.
12 Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
Obstaja pot, ki se zdi človeku prava, toda njen konec so poti smrti.
13 Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
Celo v smehu je srce žalostno in konec tega veselja je potrtost.
14 Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
Odpadnik v srcu bo nasičen s svojimi lastnimi potmi, dober človek pa bo zadovoljen sam od sebe.
15 Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
Naivnež verjame vsaki besedi, toda razsoden človek dobro pazi na svojo hojo.
16 Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
Moder človek se boji in se oddaljuje od zla, toda bedak besni in je samozavesten.
17 Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
Kdor je hitro jezen, se vede nespametno, človek zlobnih naklepov pa je osovražen.
18 Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
Naivneži podedujejo neumnost, toda razsodni so kronani s spoznanjem.
19 źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
Zlobni se priklanjajo pred dobrimi in zlobni pri velikih vratih pravičnih.
20 Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
Ubogi je osovražen celo od svojega lastnega soseda, toda bogati ima mnogo prijateljev.
21 Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
Kdor prezira svojega soseda, greši, toda kdor ima usmiljenje do ubogega, je srečen.
22 Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
Mar se ne motijo tisti, ki snujejo zlo? Toda usmiljenje in resnica bosta tem, ki snujejo dobro.
23 W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
V vsem trudu je korist, toda govorjenje ustnic se nagiba samo k ubožnosti.
24 Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
Krona modrih so njihova bogastva, toda nespametnost bedakov je neumnost.
25 Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
Poštena priča osvobaja duše, toda varljiva priča govori laži.
26 Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
V strahu Gospodovem je močno zaupanje in njegovi otroci bodo imeli kraj zatočišča.
27 Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
Strah Gospodov je studenec življenja, da se odide od zank smrti.
28 W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
V množici ljudstva je kraljeva čast, toda v pomanjkanju ljudstva je uničenje princa.
29 Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
Kdor je počasen za bes, ima veliko razumevanja, toda kdor je naglega duha, povišuje neumnost.
30 Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
Zdravo srce je življenje mesu, toda zavist gniloba kostem.
31 Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
Kdor zatira ubogega, graja njegovega Stvarnika, toda kdor ga časti, ima usmiljenje do ubogih.
32 Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
Zlobni je v svoji zlobnosti odpeljan proč, toda pravični ima upanje v svoji smrti.
33 W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
Modrost počiva v srcu tistega, ki ima razumevanje, toda tisti, ki je v sredi bedakov, je spoznan.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
Pravičnost povišuje narod, toda greh je očitek kateremukoli ljudstvu.
35 Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.
Kraljeva naklonjenost je k modremu služabniku, toda njegov bes je zoper tistega, ki povzroča sramoto.