Przysłów 14
1 Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
Мудрыя жены создаша домы: безумная же раскопа рукама своима.
2 Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
Ходяй право боится Господа: развращаяй же пути своя обезчестится.
3 W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
Из уст безумных жезл досаждения: устне же мудрых хранят я.
4 Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
Идеже несть волов, ясли чисты: а идеже жита многа, явна волу крепость.
5 Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
Свидетель верен не лжет: разжизает же ложная свидетель неправеден.
6 Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
Взыщеши премудрости у злых, и не обрящеши: чувство же у мудрых удобно.
7 Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
Вся противна (суть) мужеви безумну: оружие же чувствия устне премудры.
8 Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
Премудрость коварных уразумеет пути их: буйство же безумных в заблуждении.
9 Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
Домове беззаконных требуют очищения, домове же праведных приятни.
10 Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
Сердце мужа чувственно печаль души его: егда же веселится, не примешается досаждению.
11 Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
Домове нечестивых изчезнут, селения же право творящих пребудут.
12 Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
Есть путь, иже мнится человеком прав быти, последняя же его приходят во дно ада. (questioned)
13 Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
Ко веселием не примешавается печаль: последняя же радости в плачь приходят.
14 Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
Путий своих насытится дерзосердый, от размышлений же своих муж благ.
15 Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
Незлобивый веру емлет всякому словеси, коварный же приходит в раскаяние.
16 Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
Премудр убоявся уклонится от зла, безумный же на себе надеявся смешавается со беззаконным.
17 Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
Острояростный без совета творит, муж же мудрый многая терпит.
18 Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
Разделяют безумнии злобу, коварнии же удержат чувство.
19 źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
Поползнутся злии пред благими, и нечестивии послужат пред дверьми праведных.
20 Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
Друзие возненавидят другов убогих: друзие же богатых мнози.
21 Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
Безчестяй убогия согрешает, милуяй же нищыя блажен.
22 Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
Заблуждающии (неправедницы) делают злая, милость же и истину делают благии. Не ведят милости и веры делателие злых: милостыни же и веры у делателей благих.
23 W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
Во всяцем пекущемся есть изюбилие: любосластный же и безпечальный в скудости будет.
24 Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
Венец премудрых богатство их, житие же безумных зло.
25 Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
Избавит от злых душу свидетель верен, разжизает же лживая лестный.
26 Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
Во страсе Господни упование крепости, чадом же Своим оставит утверждение (мира).
27 Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
Страх Господень источник жизни, творит же укланятися от сети смертныя.
28 W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
Во мнозе языце слава царю: во оскудении же людсте сокрушение сильному.
29 Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
Долготерпелив муж мног в разуме, малодушный же крепко безумен.
30 Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
Кроткий муж сердцу врачь: моль же костем сердце чувственно.
31 Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
Оклеветаяй убогаго раздражает Сотворшаго и, почитаяй же Его милует нищаго.
32 Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
Во злобе своей отринется нечестивый: надеяйжеся на Господа своим преподобием праведен.
33 W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
В сердцы блазе мужа почиет премудрость, в сердцы же безумных не познавается.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
Правда возвышает язык: умаляют же племена греси.
35 Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.
Приятен цареви слуга разумный, своим же благообращением отемлет безчестие.
