Przysłów 14
1 Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
Mudra žena zida kuæu svoju, a luda svojim rukama raskopava.
2 Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
Ko hodi pravo, boji se Gospoda; a ko je opak na svojim putovima, prezire ga.
3 W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
U ustima je bezbožnikovijem prut oholosti, a mudre èuvaju usta njihova.
4 Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
Gdje nema volova, èiste su jasle; a obilata je ljetina od sile volovske.
5 Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
Istinit svjedok ne laže, a lažan svjedok govori laž.
6 Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
Potsmjevaè traži mudrost, i ne nahodi je; a razumnomu je znanje lako naæi.
7 Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
Idi od èovjeka bezumna, jer neæeš èuti pametne rijeèi.
8 Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
Mudrost je pametnoga da pazi na put svoj, a bezumlje je bezumnijeh prijevara.
9 Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
Bezumnima je šala grijeh, a meðu pravednima je dobra volja.
10 Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
Srce svaèije zna jad duše svoje; i u veselje njegovo ne miješa se drugi.
11 Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
Dom bezbožnièki raskopaæe se, a koliba pravednijeh cvjetaæe.
12 Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
Neki se put èini èovjeku prav, a kraj mu je put k smrti.
13 Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
I od smijeha boli srce, i veselju kraj biva žalost.
14 Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
Putova svojih nasitiæe se ko je izopaèena srca, ali ga se kloni èovjek dobar.
15 Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
Lud vjeruje svašta, a pametan pazi na svoje korake.
16 Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
Mudar se boji i uklanja se od zla, a bezuman navire i slobodan je.
17 Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
Nagao èovjek èini bezumlje, a pakostan je èovjek mrzak.
18 Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
Ludi našljeðuje bezumlje, a razboriti vjenèava se znanjem.
19 źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
Klanjaju se zli pred dobrima i bezbožni na vratima pravednoga.
20 Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
Ubogi je mrzak i prijatelju svom, a bogati imaju mnogo prijatelja.
21 Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
Ko prezire bližnjega svojega griješi; a ko je milostiv ubogima, blago njemu.
22 Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
Koji smišljaju zlo, ne lutaju li? a milost i vjera biæe onima koji smišljaju dobro.
23 W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
U svakom trudu ima dobitka, a govor usnama samo je siromaštvo.
24 Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
Mudrima je vijenac bogatstvo njihovo, a bezumlje bezumnijeh ostaje bezumlje.
25 Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
Istinit svjedok izbavlja duše, a lažan govori prijevaru.
26 Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
U strahu je Gospodnjem jako pouzdanje, i sinovima je utoèište.
27 Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
Strah je Gospodnji izvor životu da se èovjek saèuva od prugala smrtnijeh.
28 W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
U mnoštvu je naroda slava caru; a kad nestaje naroda, propast je vladaocu.
29 Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
Ko je spor na gnjev, velika je razuma; a ko je nagao pokazuje ludost.
30 Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
Život je tijelu srce zdravo, a zavist je trulež u kostima.
31 Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
Ko èini krivo ubogome, sramoti stvoritelja njegova; a poštuje ga ko je milostiv siromahu.
32 Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
Za zlo svoje povrgnuæe se bezbožnik, a pravednik nada se i na smrti.
33 W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
Mudrost poèiva u srcu razumna èovjeka, a što je u bezumnima poznaje se.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
Pravda podiže narod, a grijeh je sramota narodima.
35 Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.
Mio je caru razuman sluga, ali na sramotna gnjevi se.
