Przysłów 14
1 Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
Gudra sieva uztaisa savu namu, bet neprātniece to noposta pati savām rokām.
2 Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
Kas savā skaidrībā staigā, tas bīstas To Kungu; bet netiklais savā ceļā nebēdā par Viņu.
3 W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
Ģeķa mutē ir viņa lepnības rīkste, bet gudro lūpas viņus pasargā.
4 Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
Kur vēršu nav, tur sile tīra; bet caur vēršu spēku nāk liela raža.
5 Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
Patiess liecinieks nemelo, bet nepatiess liecinieks izverd melus.
6 Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
Garzobis meklē gudrību un neatrod; bet prātīgam atzīšana nāk lēti.
7 Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
Ej nost no ģeķa acīm; jo gudru valodu tu nedzirdēsi!
8 Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
Prātīga vīra gudrība ir šī, savu ceļu saprast; bet nejēgu ģeķība ir aloties.
9 Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
Ģeķiem grēku upuris nelīdz, bet pie taisniem ir labpatikšana.
10 Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
Sirds pati vien zina savas sāpes, un cits neviens nenomana viņas prieku.
11 Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
Bezdievīgo nams taps nopostīts, bet taisno būdiņa zaļos.
12 Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
Dažs ceļš liekās iesākumā labs, savā galā ved nāvē.
13 Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
Pat smejoties sirds brīžam sāp, un līksmība beidzās bēdās.
14 Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
Kas atkāpjas, tā sirds baudīs savu darbu augļus, tāpat labs vīrs savus.
15 Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
Nejēga tic visu, bet prātīgais ņem vērā savus soļus.
16 Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
Gudrais bīstas un izsargās no ļauna, bet ģeķis ir kā uguns un drošs.
17 Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
Ātras dusmas dara ģeķību, un niķainu cilvēku ienīst.
18 Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
Nesaprašu mantība ir ģeķība, bet prātīgo kronis atzīšana.
19 źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
Ļauniem jāklanās priekš labiem, un bezdievīgiem taisna vārtos.
20 Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
Pat draugs nabagu ienīst, bet bagātiem mīlētāju daudz.
21 Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
Kas pulgo savu tuvāko, grēko; bet svētīgs, kas par nabagu apžēlojās.
22 Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
Vai tad neceļā nekļūs, kas ļaunu perē? bet kam prāts uz labu, panāks žēlastību un uzticību.
23 W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
Kur sviedriem strādā, tur kas atliek; bet kur vārdi vien, tur trūcība.
24 Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
Bagātība ir gudriem par kroni, bet nejēgu ģeķība paliek ģeķība.
25 Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
Patiess liecinieks izpestī dvēseles, bet kas melus runā, ir blēdis.
26 Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
Tā Kunga bijāšanā ir liela drošība, un tā būs viņa bērniem par patvērumu.
27 Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
Tā Kunga bijāšana ir dzīvības avots, izsargāties no nāves valgiem.
28 W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
Ķēniņa gods stāv ļaužu pulkā, bet ļaužu trūkums ir valdnieku vaidi.
29 Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
Lēnprātīgam liela gudrība, bet ātrais ir liels ģeķis.
30 Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
Lēna sirds ir miesas dzīvība, bet ātrs prāts ir puveši kaulos.
31 Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
Kas nabagu nospiež, pulgo viņa Radītāju; bet kas par sērdieni apžēlojās, tas godā Dievu.
32 Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
Bezdievīgais pazūd savā postā, bet taisnais arī savā nāvē ir drošs,
33 W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
Prātīgo sirdī gudrība dus, bet ģeķu starpā tā parādās.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
Taisnība tautu paaugstina, bet grēks ir ļaužu posts.
35 Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.
Tiklam kalpam ķēniņa žēlastība, bet viņa dusmas bezkaunīgam.
