Przysłów 14
1 Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
Une femme sage édifie sa maison; l’insensée détruira de ses propres mains celle même qui était construite.
2 Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
Celui qui marche par un droit chemin, et qui craint le Seigneur, est méprisé par celui qui marche dans une voie infâme.
3 W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
Dans la bouche d’un insensé est la verge de l’orgueil; mais les lèvres des sages les gardent.
4 Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
Où il n’y a point de bœufs, la crèche est vide; mais où abondent les moissons, là est manifeste la force du bœuf.
5 Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
Un témoin fidèle ne ment pas, mais un témoin trompeur profère le mensonge.
6 Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
Le railleur cherche la sagesse, et ne la trouve pas: la doctrine des prudents est facile.
7 Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
Va contre l’homme insensé, et qui ne connaît pas les lèvres de la prudence.
8 Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
La sagesse d’un homme habile est de comprendre sa voie; et l’imprudence des insensés est errante.
9 Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
L’insensé se jouera du péché; et c’est parmi les justes que demeurera la grâce.
10 Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
Quant au cœur qui connaît l’amertume de son âme, un étranger ne se mêlera pas dans sa joie.
11 Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
La maison des impies sera détruite; mais les tabernacles des justes seront florissants.
12 Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
Il est une voie qui paraît droite à l’homme; mais ses issues conduisent à la mort.
13 Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
Le rire de douleur sera mêlé, et le deuil occupe les extrémités de la joie.
14 Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
L’insensé sera rempli de ses voies; mais au-dessus de lui sera l’homme vertueux.
15 Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
L’innocent croit à toute parole: l’homme avisé considère ses pas. Pour un fils trompeur il n’y aura rien de bon: mais à un serviteur sage ses actes seront prospères, et sa voie sera dirigée.
16 Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
Le sage craint et se détourne du mal: l’insensé passe outre et a confiance.
17 Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
L’impatient commettra des actions de folie; l’homme artificieux est odieux.
18 Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
Les tout petits posséderont la folie; et les hommes avisés attendront la science.
19 źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
Les méchants seront couchés par terre devant les bons; et les impies devant les portes des justes.
20 Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
Même à son prochain, le pauvre est odieux; mais les amis des riches sont nombreux.
21 Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
Celui qui méprise son prochain pèche; mais celui qui a pitié du pauvre sera bienheureux. Celui qui croit au Seigneur aime la miséricorde.
22 Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
Ils s’égarent, ceux qui opèrent le mal: la miséricorde et la vérité préparent des biens.
23 W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
Dans tout travail sera l’abondance: mais où il y a beaucoup de paroles, là fréquemment est la détresse.
24 Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
La couronne des sages, ce sont leurs richesses; la sottise des insensés, l’imprudence.
25 Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
Un témoin fidèle délivre des âmes: et celui qui est double profère des mensonges.
26 Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
Dans la crainte du Seigneur est une confiance ferme; et à ses enfants sera l’espérance.
27 Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
La crainte du Seigneur est une source de vie, afin qu’on évite la ruine de la mort.
28 W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
Dans la multitude du peuple est la gloire d’un roi; et dans le petit nombre des sujets l’ignominie d’un prince.
29 Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
Celui qui est patient se gouverne avec une grande prudence; mais celui qui est impatient signale sa folie.
30 Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
La vie des chairs, c’est la santé du cœur: la carie des os, l’envie.
31 Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
Celui qui opprime un indigent, outrage le créateur de cet indigent; mais celui-là l’honore, qui a pitié d’un pauvre.
32 Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
À cause de sa malice, l’impie sera rejeté; mais le juste espère dans sa mort même.
33 W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
Dans le cœur de l’homme prudent repose la sagesse; et elle instruira tous les ignorants.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
La justice élève une nation; mais le péché fait les peuples malheureux.
35 Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.
Un ministre intelligent est bien accueilli du roi; celui qui est inutile endurera son courroux.
