Przysłów 14
1 Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
Vaimojen viisaus talon rakentaa, mutta hulluus sen omin käsin purkaa.
2 Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
Joka vaeltaa oikein, se pelkää Herraa, mutta jonka tiet ovat väärät, se hänet katsoo ylen.
3 W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
Hullun suussa on ylpeydelle vitsa, mutta viisaita vartioivat heidän huulensa.
4 Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
Missä raavaita puuttuu, on seimi tyhjä, mutta runsas sato saadaan härkien voimasta.
5 Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
Uskollinen todistaja ei valhettele, mutta väärä todistaja puhuu valheita.
6 Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
Pilkkaaja etsii viisautta turhaan, mutta ymmärtäväisen on tietoa helppo saada.
7 Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
Menet pois tyhmän miehen luota: et tullut tuntemaan tiedon huulia.
8 Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
Mielevän viisaus on, että hän vaelluksestaan vaarin pitää; tyhmien hulluus on petos.
9 Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
Hulluja pilkkaa vikauhri, mutta oikeamielisten kesken on mielisuosio.
10 Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
Sydän tuntee oman surunsa, eikä sen iloon saa vieras sekaantua.
11 Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
Jumalattomain huone hävitetään, mutta oikeamielisten maja kukoistaa.
12 Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
Miehen mielestä on oikea monikin tie, joka lopulta on kuoleman tie.
13 Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
Nauraessakin voi sydän kärsiä, ja ilon lopuksi tulee murhe.
14 Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
Omista teistään saa kyllänsä se, jolla on luopunut sydän, mutta itsestään löytää tyydytyksen hyvä mies.
15 Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
Yksinkertainen uskoo joka sanan, mutta mielevä ottaa askeleistansa vaarin.
16 Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
Viisas pelkää ja karttaa pahaa, mutta tyhmä on huoleton ja suruton.
17 Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
Pikavihainen tekee hullun töitä, ja juonittelija joutuu vihatuksi.
18 Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
Yksinkertaiset saavat perinnökseen hulluuden, mutta mielevät tiedon kruunuksensa.
19 źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
Pahojen täytyy kumartua hyvien edessä ja jumalattomien seisoa vanhurskaan porteilla.
20 Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
Köyhää vihaa hänen ystävänsäkin, mutta rikasta rakastavat monet.
21 Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
Syntiä tekee, joka lähimmäistään halveksii, mutta autuas se, joka kurjia armahtaa!
22 Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
Eivätkö eksy ne, jotka hankitsevat pahaa? Mutta armo ja totuus niille, jotka hankitsevat hyvää!
23 W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
Kaikesta vaivannäöstä tulee hyötyä, mutta tyhjästä puheesta vain vahinkoa.
24 Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
Viisasten kruunu on heidän rikkautensa, mutta tyhmäin hulluus hulluudeksi jää.
25 Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
Uskollinen todistaja on hengen pelastaja, mutta joka valheita puhuu, on petosta täynnä.
26 Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
Herran pelossa on vahva varmuus ja turva vielä lapsillekin.
27 Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
Herran pelko on elämän lähde kuoleman paulain välttämiseksi.
28 W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
Kansan paljous on kuninkaan kunnia, väen vähyys ruhtinaan turmio.
29 Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
Pitkämielisellä on paljon taitoa, mutta pikavihaisen osa on hulluus.
30 Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
Sävyisä sydän on ruumiin elämä, mutta luulevaisuus on mätä luissa.
31 Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
Joka vaivaista sortaa, se herjaa hänen Luojaansa, mutta se häntä kunnioittaa, joka köyhää armahtaa.
32 Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
Jumalaton sortuu omaan pahuuteensa, mutta vanhurskas on turvattu kuollessaan.
33 W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
Ymmärtäväisen sydämeen ottaa majansa viisaus, ja tyhmien keskellä se itsensä tiettäväksi tekee.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
Vanhurskaus kansan korottaa, mutta synti on kansakuntien häpeä.
35 Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.
Taitava palvelija saa kuninkaan suosion, mutta kunnoton hänen vihansa.
