Przysłów 14
1 Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
Moudrá žena vzdělává dům svůj, bláznice pak rukama svýma boří jej.
2 Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
Kdo chodí v upřímnosti své, bojí se Hospodina, ale převrácený v cestách svých pohrdá jím.
3 W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
V ústech blázna jest hůl pýchy, rtové pak moudrých ostříhají jich.
4 Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
Když není volů, prázdné jsou jesle, ale hojná úroda jest v síle volů.
5 Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
Svědek věrný neklamá, ale svědek falešný mluví lež.
6 Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
Hledá posměvač moudrosti, a nenalézá, rozumnému pak umění snadné jest.
7 Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
Odejdi od muže bláznivého, když neseznáš při něm rtů umění.
8 Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
Moudrost opatrného jest, aby rozuměl cestě své, bláznovství pak bláznů ke lsti.
9 Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
Blázen přikrývá hřích, ale mezi upřímými dobrá vůle.
10 Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
Srdce ví o hořkosti duše své, a k veselí jeho nepřimísí se cizí.
11 Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
Dům bezbožných vyhlazen bude, ale stánek upřímých zkvetne.
12 Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
Cesta zdá se přímá člověku, a však dokonání její jest cesta k smrti.
13 Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
Také i v smíchu bolí srdce, a cíl veselí jest zámutek.
14 Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
Cestami svými nasytí se převrácený srdcem, ale muž dobrý štítí se jeho.
15 Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
Hloupý věří každému slovu, ale opatrný šetří kroku svého.
16 Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
Moudrý bojí se a odstupuje od zlého, ale blázen dotře a smělý jest.
17 Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
Náhlý se dopouští bláznovství, a muž myšlení zlých v nenávisti bývá.
18 Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
Dědičně vládnou hlupci bláznovstvím, ale opatrní bývají korunováni uměním.
19 źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
Sklánějí se zlí před dobrými, a bezbožní u bran spravedlivého.
20 Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
Také i příteli svému v nenávisti bývá chudý, ale milovníci bohatého mnozí jsou.
21 Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
Pohrdá bližním svým hříšník, ale kdož se slitovává nad chudými, blahoslavený jest.
22 Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
Zajisté žeť bloudí, kteříž ukládají zlé; ale milosrdenství a pravda těm, kteříž smýšlejí dobré.
23 W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
Všeliké práce bývá zisk, ale slovo rtů jest jen k nouzi.
24 Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
Koruna moudrých jest bohatství jejich, bláznovství pak bláznivých bláznovstvím.
25 Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
Vysvobozuje duše svědek pravdomluvný, ale lstivý mluví lež.
26 Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
V bázni Hospodinově jestiť doufání silné, kterýž synům svým útočištěm bude.
27 Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
Bázeň Hospodinova jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.
28 W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
Ve množství lidu jest sláva krále, ale v nedostatku lidu zahynutí vůdce.
29 Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
Zpozdilý k hněvu hojně má rozumu, ale náhlý pronáší bláznovství.
30 Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
Život těla jest srdce zdravé, ale hnis v kostech jest závist.
31 Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
Kdo utiská chudého, útržku činí Učiniteli jeho; ale ctí jej, kdož se slitovává nad chudým.
32 Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
Pro zlost svou odstrčen bývá bezbožný, ale naději má i při smrti své spravedlivý.
33 W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
V srdci rozumného odpočívá moudrost, co pak jest u vnitřnosti bláznů, nezatají se.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
Spravedlnost zvyšuje národ, ale hřích jest ku pohanění národům.
35 Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.
Laskav bývá král na služebníka rozumného, ale hněviv na toho, kterýž hanbu činí.
