< Przysłów 14 >

1 Mądra niewiasta buduje dom swój; ale go głupia rękami swemi rozwala.
Ženska mudrost sagradi kuću, a ludost je rukama razgrađuje.
2 Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
Tko živi s poštenjem, boji se Jahve, a tko ide stranputicom, prezire ga.
3 W ustach głupiego jest rózga hardości; ale wargi mądrych strzegą ich.
U luđakovim je ustima šiba za oholost njegovu, a mudre štite vlastite usne.
4 Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
Gdje nema volova, prazne su jasle, a obilna je žetva od snage bikove.
5 Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
Istinit svjedok ne laže, a krivi svjedok širi laž.
6 Naśmiewca szuka mądrości, a nie znajduje; ale umiejętność roztropnemu jest snadna.
Podsmjevač traži mudrost i ne nalazi je, a razumni lako dolazi do znanja.
7 Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
Idi od čovjeka bezumna jer nećeš upoznati usne što zbore znanje.
8 Mądrość ostrożnego jest rozumieć drogę swoję, ale głupstwo głupich jest zdrada.
Mudrost je pametna čovjeka u tom što pazi na svoj put, a bezumnička ludost prijevara je.
9 Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
Luđacima je grijeh šala, a milost je Božja s poštenima.
10 Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
Srce poznaje svoj jad, i veselje njegovo ne može dijeliti nitko drugi.
11 Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
Dom opakih propast će, a šator će pravednika procvasti.
12 Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
Neki se put učini čovjeku prav, a na koncu vodi k smrti.
13 Także i w śmiechu boleje serce, a koniec wesela bywa smutek.
I u smijehu srce osjeća bol, a poslije veselja dolazi tuga.
14 Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
Otpadnik se siti svojim prestupcima, a dobar čovjek svojim radom.
15 Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
Glupan vjeruje svakoj riječi, a pametan pazi na korak svoj.
16 Mądry się boi, i odstępuje od złego; ale głupi dociera, i śmiałym jest.
Mudar se boji i oda zla se uklanja, a bezuman se raspaljuje i bez straha je.
17 Porywczy człowiek dopuszcza się głupstwa, a mąż złych myśli w nienawiści bywa.
Nagao čovjek čini ludosti, a razborit ih podnosi.
18 Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
Glupaci baštine ludost, a mudre ovjenčava znanje.
19 źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
Zli padaju ničice pred dobrima i opaki pred vratima pravednikovim.
20 Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
I svom prijatelju mrzak je siromah, a bogataš ima mnogo ljubitelja.
21 Bliźnim swym grzesznik pogardza; ale kto ma litość nad ubogimi, błogosławionym jest.
Griješi tko prezire bližnjega svoga, a blago onomu tko je milostiv ubogima.
22 Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
Koji snuju zlo, ne hode li stranputicom, a zar nisu dobrota i vjernost s onima koji snuju dobro?
23 W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
U svakom trudu ima probitka, a pusto brbljanje samo je na siromaštvo.
24 Bogactwo mądrych jest koroną ich; ale głupstwo głupich zostaje głupstwem.
Mudrima je vijenac bogatstvo njihovo, a bezumnima kruna - njihova ludost.
25 Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
Istinit svjedok izbavlja duše, a tko laži širi, taj je varalica.
26 Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.
U strahu je Gospodnjem veliko pouzdanje i njegovim je sinovima utočište.
27 Bojaźń Pańska jest źródło żywota ku uchronieniu się sideł śmierci.
Strah Gospodnji izvor je života: on izbavlja od zamke smrti.
28 W mnóstwie ludu jest zacność królewska; ale w trosze ludu zniszczenie hetmana.
Mnoštvo je naroda ponos kralju, a bez puka knez propada.
29 Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.
Tko se teško srdi, velike je razboritosti, a nabusit duhom pokazuje ludost.
30 Serce zdrowe jest żywotem ciała; ale zazdrość jest zgniłością w kościach.
Mirno je srce život tijelu, a ljubomor je gnjilež u kostima.
31 Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.
Tko tlači siromaha huli na stvoritelja, a časti ga tko je milostiv ubogomu.
32 Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
Opaki propada zbog vlastite pakosti, a pravednik i u samoj smrti nalazi utočište.
33 W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.
U razumnu srcu mudrost počiva, a što je u bezumnome, to se i pokaže.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
Pravednost uzvisuje narod, a grijeh je sramota pucima.
35 Król łaskaw bywa na sługę roztropnego; ale się gniewa na tego, który mu hańbę czyni.
Kralju je mio razborit sluga, a na sramotna se srdi.

< Przysłów 14 >