Przysłów 13
1 Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.
El hijo sabio recibe la enseñanza del padre: mas el burlador no escucha la reprensión.
2 Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.
Del fruto de la boca el hombre comerá bien: mas el alma de los prevaricadores, mal.
3 Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.
El que guarda su boca, guarda su alma: mas el que abre sus labios tendrá calamidad.
4 Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.
Desea, y nada alcanza el alma del perezoso: mas el alma de los diligentes será engordada.
5 Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.
El justo aborrecerá la palabra de mentira; mas el impío se hace hediondo, y confuso.
6 Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.
La justicia guarda al de perfecto camino; mas la impiedad trastornará al pecador.
7 Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.
Hay algunos que se hacen ricos, y no tienen nada; y otros, que se hacen pobres, y tienen muchas riquezas.
8 Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.
La redención de la vida del hombre son sus riquezas; y el pobre no escucha la reprensión.
9 Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.
La luz de los justos se alegrará: mas la candela de los impíos se apagará.
10 Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.
Ciertamente la soberbia parirá contienda: mas con los avisados es la sabiduría.
11 Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.
Las riquezas de vanidad se disminuirán: mas el que allega con su mano, multiplicará.
12 Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.
La esperanza que se alarga, es tormento del corazón: mas árbol de vida es el deseo cumplido.
13 Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.
El que menosprecia la palabra, perecerá por ello: mas el que teme el mandamiento, será pagado.
14 Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.
La ley al sabio es manadero de vida para apartarse de los lazos de la muerte.
15 Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.
El buen entendimiento conciliará gracia: mas el camino de los prevaricadores es duro.
16 Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.
Todo hombre cuerdo hace con sabiduría: mas el insensato manifestará fatuidad.
17 Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.
El mal mensajero caerá en mal: mas el mensajero fiel es medicina.
18 Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.
Pobreza y vergüenza tendrá el que menospreciare la enseñanza: mas el que guarda la corrección, será honrado.
19 Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.
El deseo cumplido deleita al alma: mas apartarse del mal, es abominación a los insensatos.
20 Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.
El que anda con los sabios, será sabio: mas el que se allega a los insensatos, será quebrantado.
21 Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.
Mal perseguirá a los pecadores: mas a los justos bien será pagado.
22 Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.
El bueno dejará herederos a los hijos de los hijos; y el haber del pecador para el justo está guardado.
23 Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.
En el barbecho de los pobres hay mucho pan: mas piérdese por falta de juicio.
24 Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.
El que detiene el castigo, a su hijo aborrece: mas el que le ama, madruga a castigarle.
25 Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
El justo come hasta que su alma se harta: mas el vientre de los impíos tendrá necesidad.
