< Przysłów 13 >

1 Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania.
Il figlio saggio ama la disciplina, lo spavaldo non ascolta il rimprovero.
2 Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.
Del frutto della sua bocca l'uomo mangia ciò che è buono; l'appetito dei perfidi si soddisfa con i soprusi.
3 Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty.
Chi sorveglia la sua bocca conserva la vita, chi apre troppo le labbra incontra la rovina.
4 Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się.
Il pigro brama, ma non c'è nulla per il suo appetito; l'appetito dei diligenti sarà soddisfatto.
5 Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym.
Il giusto odia la parola falsa, l'empio calunnia e disonora.
6 Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.
La giustizia custodisce chi ha una condotta integra, il peccato manda in rovina l'empio.
7 Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.
C'è chi fa il ricco e non ha nulla; c'è chi fa il povero e ha molti beni.
8 Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania.
Riscatto della vita d'un uomo è la sua ricchezza, ma il povero non si accorge della minaccia.
9 Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.
La luce dei giusti allieta, la lucerna degli empi si spegne.
10 Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość.
L'insolenza provoca soltanto contese, la sapienza si trova presso coloro che prendono consiglio.
11 Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich.
Le ricchezze accumulate in fretta diminuiscono, chi le raduna a poco a poco le accresce.
12 Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota.
Un'attesa troppo prolungata fa male al cuore, un desiderio soddisfatto è albero di vita.
13 Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.
Chi disprezza la parola si rovinerà, chi rispetta un comando ne avrà premio.
14 Nauka mądrego jest źródłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.
L'insegnamento del saggio è fonte di vita per evitare i lacci della morte.
15 Rozum dobry daje łaskę; ale droga przewrotnych jest przykra.
Un aspetto buono procura favore, ma il contegno dei perfidi è rude.
16 Każdy ostrożny umiejętnie sobie poczyna; ale głupi rozpościera głupstwo.
L'accorto agisce sempre con riflessione, lo stolto mette in mostra la stoltezza.
17 Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny jest lekarstwem.
Un cattivo messaggero causa sciagure, un inviato fedele apporta salute.
18 Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.
Povertà e ignominia a chi rifiuta l'istruzione, chi tien conto del rimprovero sarà onorato.
19 Żądność wypełniona słodka jest duszy; ale odstąpić od złego, głupim jest obrzydliwością.
Desiderio soddisfatto è una dolcezza al cuore, ma è abominio per gli stolti staccarsi dal male.
20 Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.
Và con i saggi e saggio diventerai, chi pratica gli stolti ne subirà danno.
21 Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.
La sventura perseguita i peccatori, il benessere ripagherà i giusti.
22 Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.
L'uomo dabbene lascia eredi i nipoti, la proprietà del peccatore è riservata al giusto.
23 Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.
Il potente distrugge il podere dei poveri e c'è chi è eliminato senza processo.
24 Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.
Chi risparmia il bastone odia suo figlio, chi lo ama è pronto a correggerlo.
25 Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
Il giusto mangia a sazietà, ma il ventre degli empi soffre la fame.

< Przysłów 13 >