Przysłów 12
1 Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.
El que ama la corrección ama el conocimiento, Pero el que aborrece la reprensión es estúpido.
2 Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.
El bueno obtendrá el favor de Yavé, Pero Él condenará al hombre de malos designios.
3 Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
El hombre no se afianzará por medio de la perversidad, Pero la raíz de los justos nunca será removida.
4 Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.
La mujer virtuosa es corona de su esposo, Pero la que lo avergüenza es como carcoma en sus huesos.
5 Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.
Los pensamientos de los justos son rectos, Pero los consejos de los impíos, engaño.
6 Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.
Las palabras de los perversos son asechanzas mortales, Pero la boca de los rectos los librará.
7 Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.
Se derrumban los perversos y ya no existen, Pero la casa de los justos permanecerá.
8 Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.
Según su sabiduría es alabado el hombre, Pero el perverso de corazón será despreciado.
9 Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.
Mejor es el poco estimado, Pero que tiene un esclavo, Que el que se alaba y carece de pan.
10 Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
El justo tiene en consideración la vida de su bestia, Pero aun la compasión de los perversos es cruel.
11 Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
El que labra su tierra, se saciará de pan, Pero el que persigue lo vano carece de entendimiento.
12 Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.
El perverso codicia el botín de los perversos, Pero la raíz de los justos produce.
13 W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
En la transgresión de sus labios se enreda el perverso, Pero el justo escapará de la aflicción.
14 Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
De lo que uno habla, se saciará, Y por lo que uno hace, le pagarán.
15 Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
El camino del necio es recto ante sus propios ojos, Pero el que escucha el consejo es sabio.
16 Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.
La ira del necio es conocida al instante, Pero el prudente pasa por alto la ofensa.
17 Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.
El testigo veraz declara lo que es recto, Pero el testigo falso engaña.
18 Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.
Hay quien pronuncia palabras como estocadas, Pero la boca de los sabios es medicina.
19 Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.
El labio veraz permanece para siempre, Pero la boca mentirosa, solo un instante.
20 Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.
Hay engaño en el corazón del que trama el mal, Pero para los consejeros de la paz hay alegría.
21 Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.
Ninguna iniquidad es deseada por el justo, Pero los perversos están llenos de mal.
22 Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.
Repugnancia es a Yavé el labio mentiroso, Pero su deleite está en los que obran fielmente.
23 Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.
El hombre prudente encubre su conocimiento, Pero el corazón de los necios proclama su necedad.
24 Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.
La mano del diligente señoreará, Pero la indolente será tributaria.
25 Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.
La congoja abate el corazón del hombre, Pero la buena palabra lo alegra.
26 Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.
El justo sirve de guía a su prójimo, Pero el camino de los perversos los hace errar.
27 Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.
El indolente no asará ni su propia presa. ¡Precioso tesoro del hombre es la diligencia!
28 Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.
En la senda de la justicia está la vida, En su sendero no hay muerte.
