Przysłów 12
1 Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.
Ko ljubi nastavu, ljubi znanje; a ko mrzi na ukor, ostaje lud.
2 Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.
Dobar èovjek dobija ljubav od Gospoda, a èovjeka zlikovca osuðuje.
3 Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
Neæe se èovjek utvrditi bezbožnošæu, a korijen pravednijeh neæe se pomaæi.
4 Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.
Vrijedna je žena vijenac mužu svojemu; a koja ga sramoti, ona mu je kao trulež u kostima.
5 Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.
Misli su pravednijeh prave, a savjeti bezbožnijeh prijevara.
6 Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.
Rijeèi bezbožnijeh vrebaju krv, a pravedne izbavljaju usta njihova.
7 Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.
Obaraju se bezbožni da ih nema, a dom pravednijeh ostaje.
8 Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.
Prema razumu svom hvali se èovjek; a ko je opaka srca, prezreæe se.
9 Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.
Ko se snebiva, a ima slugu, bolji je od onoga koji se velièa a hljeba nema.
10 Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
Pravednik se brine za život svojega živinèeta, a u bezbožnika je srce nemilostivo.
11 Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
Ko radi svoju zemlju, biæe sit hljeba; a ko ide za besposlicama, bezuman je.
12 Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.
Bezbožnik želi obranu oda zla, ali korijen pravednijeh daje je.
13 W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
Zlome je zamka u grijehu usana njegovijeh, a pravednik izlazi iz tjeskobe.
14 Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
Od ploda usta svojih siti se èovjek dobra, i platu za djela svoja prima èovjek.
15 Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
Bezumniku se èini prav put njegov; ali ko sluša savjet, mudar je.
16 Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.
Gnjev bezumnikov odmah se pozna, ali pametni pokriva sramotu.
17 Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.
Ko govori istinu, javlja što je pravo, a lažni svjedok prijevaru.
18 Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.
Ima ko govori kao da maè probada, a jezik je mudrijeh lijek.
19 Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.
Istinita usta stoje tvrdo dovijeka, a jezik lažljivi za èas.
20 Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.
Koji zlo misle, prijevara im je u srcu, a radost je onima koji svjetuju na mir.
21 Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.
Nikaka nesreæa neæe zadesiti pravednika, a bezbožnici æe se napuniti zla.
22 Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.
Mrske su Gospodu lažljive usne; a koji rade vjerno, mili su mu.
23 Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.
Pametan èovjek pokriva znanje, a srce bezumnijeh razglašuje bezumlje.
24 Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.
Ruka radljiva gospodariæe, a lijena æe davati danak.
25 Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.
Briga u srcu èovjeèijem obara; a dobra rijeè razveseljava.
26 Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.
Pravedniku je bolje nego bližnjemu njegovu; a bezbožnike zavodi put njihov.
27 Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.
Ljenivac neæe peæi lova svoga, a u vrijedna je èovjeka dobro dragocjeno.
28 Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.
Na putu pravde život je, i kuda ide staza njezina nema smrti.
