Przysłów 12
1 Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.
O que ama a correcção ama o conhecimento, mas o que aborrece a reprehensão é brutal.
2 Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.
O homem de bem alcançará o favor do Senhor, mas ao homem de perversas imaginações elle condemnará.
3 Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
O homem não se estabelecerá pela impiedade, mas a raiz dos justos não será removida.
4 Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.
A mulher virtuosa é a corôa do seu senhor, mas a que faz vergonha é como apodrecimento nos seus ossos.
5 Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.
Os pensamentos dos justos são juizo, mas os conselhos dos impios engano.
6 Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.
As palavras dos impios são de armarem ciladas ao sangue, mas a bocca dos rectos os fará escapar.
7 Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.
Transtornados serão os impios, e não serão mais, mas a casa dos justos permanecerá.
8 Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.
Segundo o seu entendimento, será louvado cada qual, mas o perverso de coração estará em desprezo.
9 Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.
Melhor é o que se estima em pouco, e tem servos, do que o que se honra a si mesmo e tem falta de pão.
10 Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
O justo attende pela vida dos seus animaes, mas as misericordias dos impios são crueis.
11 Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
O que lavra a sua terra se fartará de pão mas o que segue os ociosos está falto de juizo.
12 Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.
Deseja o impio a rede dos males, mas a raiz dos justos produz o seu fructo.
13 W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
O laço do impio está na transgressão dos labios, mas o justo sairá da angustia.
14 Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
Do fructo da bocca cada um se farta de bem, e a recompensa das mãos dos homens se lhe tornará.
15 Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
O caminho do tolo é recto aos seus olhos, mas o que dá ouvidos ao conselho é sabio.
16 Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.
A ira do louco se conhece no mesmo dia, mas o avisado encobre a affronta.
17 Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.
O que produz a verdade manifesta a justiça, mas a testemunha da falsidade o engano.
18 Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.
Ha alguns que fallam palavras como estocadas de espada, mas a lingua dos sabios é saude.
19 Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.
O labio de verdade ficará para sempre, mas a lingua de falsidade dura por um só momento.
20 Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.
Engano ha no coração dos que maquinam mal, mas alegria teem os que aconselham a paz.
21 Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.
Nenhum aggravo sobrevirá ao justo, mas os impios ficam cheios de mal.
22 Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.
Os labios mentirosos são abominaveis ao Senhor, mas os que obram fielmente são o seu deleite.
23 Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.
O homem avisado encobre o conhecimento, mas o coração dos tolos proclama a estulticia.
24 Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.
A mão dos diligentes dominará, mas os enganadores serão tributarios.
25 Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.
A solicitude no coração do homem o abate, mas uma boa palavra o alegra.
26 Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.
Mais excellente é o justo do que o companheiro, mas o caminho dos impios os faz errar.
27 Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.
O preguiçoso não assará a sua caça, mas o precioso bem do homem é ser diligente.
28 Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.
Na vereda da justiça está a vida, e no caminho da sua carreira não ha morte.
